طب سوزنی در چین باستان
طب سوزنی بخش مهمی از پزشکی سنتی چین است ، این بخش ابتدا فقط نوعی شیوه درمانی تلقی می شد و بعدا بتدریج توسعه یافت. علم طب سوزنی علم جمع بندی و پژوهش فنون درمانی طب سوزنی و قواعد کاربرد بالینی و تئوری اساسی آن بحساب می آید. ( تصویر چپ نقشه بخشی از نکات مناسب بدن برای طب سوزنی )
طب سوزنی دارای تاریخ دیرینه است. در کتب باستانی و قدیمی آمده است که وسایل ابتدایی طب سوزنی ، سوزن سنگی است که در طب سوزنی چین باستان بکار می رفت. این وسیله سوزن سنگی برای استفاده طبی تقریبا در عصر حجر جدید ۸۰۰۰ تا ۴۰۰۰ سال پیش معادل مرحله بعدی نظام کمون قبیله ای به وجود آمد. چین درجریان اشتغال به مطالعه و بررسی کشفات قدیمی ، سوزن سنگیبرای استفاده طبی را کشف کرد. تا در سلسله های بهار و پائیز(۷۷۰ سال تا ۴۷۶ سال قبل از میلاد )، طب از قید وبند جادوگری رها شده و پزشکان متخصص پرورش یافتند.
در کتاب ” بیوگرافی فامیل جوی شی ” طب سوزنی و نوعی معالجه در طب چینی که در آن برگ های ریز برنجاسف چینی سوزانده و برای درمان در نقاط معین اعصاب بدن انسان گذارده ، تشریح شده است.
از سلسله کشورهای جنگجو تا سلسله هان غربی ( سال ۴۷۶ قبل از میلاد تا سال ۲۵ میلاد ) ، بدنبال پیشرفت فنون ذوب آهن ، سوزن فلزی بتدریج تعمیم یافت. در نتیجه سوزن فلزی تدریجا جایگزین سوزن سنگی برای استفاده طبی شد و بدین ترتیب ، دامنه کاربرد طب سوزنی گسترده تر گردیده و روند توسعه طب سوزنی تسریع شد. در سلسله هان شرقی و سلسله سه کشور پادشاهی ، بسیاری از کارشناسان پزشکی که در طب سوزنی مهارت داشتند ، پا به عرصه گذاشت. کتاب ” قانومندی و روش های طب سوزنی ” که ” هوان فو می ” تألیف کرد ، یک مونوگرافی طب سوزنی با سیستم کامل است. در سلسله های جین غربی و شرقی و سلسله های جنوب و شمال ( سال ۲۵۶ — ۵۸۹ میلاد ) ، تعداد مونوگراف های طب سوزنی بیشتر شد. در این دوران ، فنون طب سوزنی به کره شمالی و ژاپن و کشورهای دیگر انتقال یافت.
در سلسله های ” شوه” و ” تانگ ” ( سال ۵۸۱ — ۹۰۷ میلاد) ، طب سوزنی به یک محبث تخصصی مبدل و در دفتر دولتی پزشکان ویژه امپراتور– ارگان آموزش پزشکی آن زمان رشته تخصصی طب سوزنی دایر شد. سپس علم طب سوزنی بطور مستمر توسعه یافت. از قرن ۱۶ م ، طب سوزنی در اروپا گسترش و توسعه یافت. با این حال ، در سلسله ” چینگ ” ، اطبا ء به نقش داروها اهمیت داده و کمتر به طب سوزنی می پرداختند. این وضع تا اندازه ای مانع توسعه طب سوزنی گردید.
پس از تأسیس جمهوری خلق چین در سال ۱۹۴۹ ، طب سوزنی بطور گسترده توسعه یافت. در بیش از ۲۰۰۰ بیمارستان طب چینی که در حال حاضر در سراسر چین پراکنده اند، بخش طب سوزنی دایر شده است؛ پژوهش علمی طب سوزنی به سیستم های مختلف ارگانیسم و بخش های بالینی مرتبط است ؛ پژوهش در مسایلی مانند نقش های طب سوزنی در تعدیل و تنظیم ، تسکین درد و تقویت مصونیت و پدیده های نصف النهار ها ، مسایل مربوط به ارتباطات این مجرا و نقاط مناسب بدن برای طب سوزنی با امعاء و احشاء شامل قلب ، جگر ، طحال ، ریه ، معده ، کیسه صفرا ، روده و مثانه مرتبط است و مدارک فراوان با ارزش در آزمایش های علمی محسوب می گردد.
