انمش / انتن/Enmeš/Enten /

اسطورۀ سومری « تابستان و زمستان» به شکل یک «مباحثه» و به سبب وضع خراب الواح اورسوم، جزء جزء است.

هنگامی‌که انلیل خدای بزرگ به فکر آباد کردن زمین با گیاهان و جانوران افتاد، دو برادر به نام انمش و انتن را آفرید که این فکر را تکمیل کنند. انتن باعث شد که میش بره بزاید؛ بز، بزغاله را به دنیا بیاورد؛ ماده‌گاو گوساله زیاد شوند و شیر، افزایش یابد. صحرا  را با الاغ های وحشی و بز و گوسفند و آسمان‌ها را با پرندگان و رودها را با ماهی پر کرد. سپس، نخلستان و درختان میوه را آفرید و باغ هایی را ایجاد کرد. انمش، اصطبل ها و آغل های وسیعی ساخت و موجب شد که محصول فراوان به منازل آورده شود و سرانجام، شهرها و مساکن را آفرید و دستور داد خانه هایی و همچنین «معابدی به‌اندازۀ کوه» بسازند. این دو برادر پس ازآنجام دادن وظایف خود، به نیپور. می آیند و هدایایی به انلیل تقدیم می‌کنند که نماد احترامات آن‌هاست. انمش، حیوانات و گیاهان وحشی و اهلی می‌آورد و انتن، فلزات و سنگ‌های گرانبها را تقدیم می‌دارد. آن‌ها به مبارزه می‌پردازند و مطلب خود را به انلیل عرضه می‌دارند. فتوای نهایی این است که انتن که آبیاری یعنی پایه و اساس کشاورزی سومری را در اختیار دارد به‌درستی می‌تواند خود را کشاورز خدایان بنامد. برادران این تصمیم را می پذیرند. انمش در برابر انتن زانو می‌زند و سپس آن‌ها هدایایی رد و بدل می‌کنند و بعد به افتخار انلیل _ خدا، جرعه افشانی می نمایند.

اسطوره سومری

اسطوره سومری

منبع:

• کتاب تاریخ اساطیری ایران، اثر ژاله آموزگار،
  انتشارات سمت، چاپ شده در مهر ۱۳۹۵
• تهیه الکترونیکی: سایت تاریخ ما، اِنی کاظمی