زبان یغنابی

یغنابی یا سغدی نو (Neo-Sogdian) زبانی ایرانی است که مردم یغنابی ساکن در دره یغناب در سرزمین تاجیکستان میان کوه‌های زرافشان و حصار، بدان سخن می‌رانند.

نواحی که بیشینه مردم در آن به زبان یغنابی سخن می‌گویند.

یغنابی یا سغدی نو (Neo-Sogdian) زبانی ایرانی است که مردم یغنابی ساکن در دره یغناب در سرزمین تاجیکستان میان کوه‌های زرافشان و حصار، بدان سخن می‌رانند. این زبان بازمانده زبان سغدی قدیم است. زبان یغنابی از زبانهای ایرانی شاخه شمال شرقی ست و با زبانهای آسی و پشتو و زبان‌های پامیری نزدیکی‌هایی دارد. این زبان به لحاظ قدمت و ملاحظات زبانشناختی بااهمیت می‌باشد.

هم‌اکنون زبان یغنابی با همان الفبای تاجیکی که نوع تغییر یافته سیریلیک است، نوشته می‌شود.

  • ضمیرهای شخصی
مفردجمع
اول شخصمَن manماخ mox
دوم شخصتو tuشُماخ ʃumox
سوم شخصاَخ، ایش ، axاَختِت، ایشتِت iʃtit , axtit
  • ضمیرهای ملکی
مفردجمع
اول شخص-ِم im-ماخ mox
دوم شخص-ِت it-شِنت ʃint
سوم شخص-ِش -شِنت ʃɪnt
  • صرف فعل‌ها
مفردجمع
اول شخص-امِشت omiʃt-یمِشت imiʃt
دوم شخص-یشت iʃt-سِشت siʃt
سوم شخص-چی tʃi-اشت oʃt

برای نمونه فعل خواستن به این صورت صرف می‌شود

مفردجمع
اول شخصخواهامِشت (хоҳомишт)خواهیمِشت (хоҳимишт)
دوم شخصخواهیشت (хоҳишт)خواهسِشت (хоҳсишт)
سوم شخصخواهچی (хоҳчи)خواهاشت (хоҳошт)
  • علامت جمع

یغنابی تنها بازمانده زنده‌ای است که از زبان سغدی به جای مانده و در آن مانند زبان سغدی هنوز می‌توان بن ماضی را از بن مضارع بنا کرد و علامت جمع نیز در آن t-است. از این رو با زبان آسی که علامت جمع در آن tA است شبیه‌است.

عضویت
اطلاع از
guest

0 نظرات
بازخورد درون خطی
دیدن تمامی دیدگاه ها