نوسکو/Nusku/-خدای سومری

بابلی‌ها نیز او را به همین اسم می‌نامیدند، به‌عنوان یکی از پسران انلیل او را در نیپور و در معبد اِ- سوشی هوشریا E. sušihušria  می‌پرستیدند. در متون سومری او به‌عنوان کارمند عالی رتبه در خدمت انلیل توصیف می‌شود (به‌عنوان مثال در آترا-هاسیس-اسطورۀ سیل). در دعاهای سحرآمیز از او استمداد می‌شد که در آن‌ها، از او می‌خواستند که جادوگران بدکار را بسوزاند. در دورۀ نو-آشوری، او را پسر سین، ماه-خدا می‌نامیدند و مرکز پرستش او مانند پدرش در حرّان سوریه بود. علامت او چراغ است.

نوسکو

منبع:

• کتاب تاریخ اساطیری ایران، اثر ژاله آموزگار،
  انتشارات سمت، چاپ شده در مهر ۱۳۹۵
• تهیه الکترونیکی: سایت تاریخ ما، اِنی کاظمی