فرودگاه بین‌المللی کابل در اوایل دهه ۱۹۶۰
در اولیل دهه ۱۹۶۰ میلادی همزمان با آغاز دوران “ظاهرشاه” که به دهه مدرنیزاسیون در تاریخ شناخته می‌شود در ۱۶ کیلومتری مرکز شهر کابل یک فرودگاه بین المللی با همکاری مهندسان اتحادجماهیر شوروی ساخته شد که آن زمان یکی از بزرگ‌ترین پایگاه‌های هوایی با ظرفیت پذیرش بیش از ۱۰۰ هواپیما محسوب می‌شد.
ظاهرشاه که در آن زمان به قصد مدرنیزه کردن افغانستان دست به اصلاحات سیاسی و اقتصادی، زده بود و با تأسیس سیستم قانونگذاری دموکراتیک، ترویج نظام آموزش و پرورش مدرن، تأسیس دانشگاه‌ها و آموزش برای زنان عصر تازه‌ای در این کشور رقم زده بود معتقد بود چنین فرودگاهی برای تسهیل ارتباط پایتخت این کشور با دول اروپایی لازم است. با این حال این فرودگاه پس از دوران ظاهرشاه و آغاز دهه‌های آشوب در این کشور سرنوشت دیگری پیدا کرد؛ فرودگاه کابل در طی جنگ افغانستان با شوروی مورد استفاده نیروهای اشغالگر قرار گرفت. با پایان جنگ و خروج ارتش شوروی این فرودگاه تا سال ۱۹۹۲ دراختیار نیروهای دولت نجیب‌الله بود و پس از آنها تا سال ۱۹۹۶ امارت اسلامی افغانستان به رهبری برهان‌الدین ربانی کنترل آن را در اختیار داشتند.
با این حال آسیب جدی به این فرودگاه پس از حمله امریکا به این کشور رخ داد؛ هواپیماهای امریکایی در جریان بمباران کابل بخش وسیعی از آن را تخریب کردند و شمار زیادی از هواپیماها را هدف قرار دادند.
پس از جنگ دولت جدید این کشور برنامه بازسازی فرودگاه را در دستور کار قرار داد و برای این منظور توافقی ۳۵ میلیون دلاری با دولت ژاپن منعقد کرد؛ بر اساس توافق دو طرف، ژاپن ساخت ترمینال جدیدی را با استانداردهای بین‌المللی برای پروازهای خارجی در سال ۲۰۰۶ آغاز کرد و سه سال بعد آن را به پایان رساند.
فرودگاه بین المللی کابل که دیگر با ۵۰ سال قبل به کلی فرق کرده اکنون زیر نظر وزارت حمل و نقل و هوانوردی و نیز نیروی هوایی افغانستان اداره می شود. “جیمز بورک” عکاس و گردشگر امریکایی که در سال ۱۹۶۳ و همزمان با افتتاح این فرودگاه به کابل سفر کرده بود گزارش مصوری از آغاز به کار فرودگاه و فضای کلی آن تهیه کرده است.
