مقدمه

نماد شهر سگوبیای اسپانیا که در شبه جزیره ایبری (شبه جزیره‌ای در جنوب غرب اروپا)  واقع شده است، آبگذری‌ است همنام شهر. به دلیل عدم وجود اسناد کافی تاریخ دقیق ساخت آبگذر سگوبیا مشخص نیست. اما مورخان تاریخ احتمالی ساخت این آبگذر را به سال ۵۰ تا ۱۵۰ میلادی تخمین زده‌اند که مصادف با دوران امپراتوری «نروا» ( امپراتور روم بین سال‌های ۹۶ تا ۹۸) می‌باشد. تا قبل از حمله رومیان به این شهر و فتح آن منطقه، مردمانی موسوم به Vaccaei در آنجا ساکن بودند و پس از آنها رومیان در این محل به زندگی پرداختند.

نمایی از آبگذر سگوبیا

نحوه کار

کار آبگذر سگوبیا انتقال آب از رودخانه «فوئنته فریا» ( واقع در ۱۷ کیلومتری شهر) به شهر سگوبیا بود. این آب‌ها بعد از طی این مسیر طولانی به مخزنی به نام «ال‌کاسرون» می‌رسید و در آنجا جمع آوری می‌شد. پس از آن از طریق یک کانال به برج «کاساده آگواس» منتقل شده و شن و ماسه آن به طور طبیعی تصفیه می‌شد. سپس آب مسیری به درازای ۷۲۸ متر را طی می‌کرد تا به صخره‌ای برآمده در مرکز شهر می‌رسید . در اینجا بود که مسیر آب به سمت میدان «آزوگخو» تغییر پیدا می‌کرد و شکوه واقعی آن در این مکان پدیدار می‌شد.

نمای اصلی آبگذر سگوبیا

معماری

۲۸.۵ متر ارتفاع بلندترین نقطه آبگذر سگوبیاست و طاق‌های تکی و یا دوتایی بر ستون‌های آن سوارند. این آبگذر از نقطه‌ای که وارد شهر می‌شود تا رسیدنش به «پلازا‌ده‌دیازسانز» دارای ۷۵ طاق تکی، ۴۴ طاق دوتایی ( ۸۸ طاق در صورت شمارش جداگانه) و باز دوباره ۴ طاق تکی است که در مجموع ۱۶۷ طاق را به وجود می‌آورند. معماری این آبگذر بر اساس اصول «ویتروویوس» ( نویسنده و معمار رومی) در کتاب De Architectura بنا شده است.

۳۶ طاق نیمه مدور در اولین بخش آبگذر قرار گرفته که البته بعد از تخریب قسمتی از آن توسط «مورو‌ها» ( برخی از مسلمانان اسپانیا) بازسازی شده است. همان طور که در شکل مشخص است، طاق‌ها در دو طبقه ایجاد شده‌اند که ضخامت و ارتفاع طبقه بالایی نازک تر و کوتاه‌تر است. پهنای طاق‌های پایینی ۴.۵ متر بوده و در طی زمان به محیط ستون‌های آن اضافه می‌شود.

نمایی از آبگذر سگوبیا

مجرای انتقال آب نیز به شکل حفره‌ای شبیه به U بوده و آب از آن گذر می‌کرد. آبگذر سگوبیا از بلوک‌های آجری گرانیتی ساخته شده و نوشته‌ای برنزی روی طاق‌های آن در دوران رومیان وجود داشت سازنده و تاریخ ایجاد آن حک شده بود. امروزه دو «رف» (نوعی سکّو) در این آبگذر دیده می‌شود که در یکی طرحی از « هرکول» (بزرگترین پهلوان اسطوره‌ای یونان) و در دیگری طرحی از « ویرخن‌دلافوئنسیسلا» (پشتیبان شهر) و استفان قدیس دیده می‌شود.

اولین بازسازی این آبگذر در دوران حکومت « فردیناند» ( پادشاه آراگون) و «ایزابلا» (شهبانوی کاستیا همسر پادشاه فردیناند) توسط «پدرومسا» (رئیس یک صومعه) انجام شد. این بازسازی شامل ساخت ۳۶ طاق بود و البته تلاش زیادی انجام شد تا دگرگونی در سبک اولیه آن شکل نگیرد. بعد از آن در قرن ۱۶ رف‌ها و تندیس‌های درون آن به سازه اضافه شد.

همانطور که گفتیم این آبگذر نشان این شهر است و مهم ترین بنای معماری آنجاست و به نحوی نمایی از آن در نشان شهر دیده می‌شود. مسئولین و مردم تا به امروز به بهترین نحو از این اثر تاریخی محافظت کردند.

نمایی از آبگذر سگوبیا

این آبگذر در سال ۱۹۸۵ در یونسکو به عنوان میراث جهانی به ثبت رسید. اما به علت آلودگی هوا، نشت آب، ترک خوردگی آجرها و … این بنا نیازمند پاسداری و حمایت بیش از پیش می‌باشد.