حصبه یا تیفوئید چیست؟
باکتری حصبه در آبهای گل آلود تا یکماه و در یخ تا ۳ ماه زنده می‌ماند، در اثر گرمای ۶۰ تا ۱۰۰ درجه از میان می‌رود و بخصوص نور آفتاب به سرعت سبب انهدام باکتری می‌شود. در برابر خشکی هم تا دو ماه مقاومت دارد.
حصبه ممکن است به شکل تک‌گیر یا همه‌گیر درآید در فصل پائیز و تابستان بیشتر به صورت همه گیر در می‌آید، این همه‌گیری بخصوص در اجتماعات مانند سربازخانه‌ها و مدارس دیده می‌شود.
این بیماری در ایران در تمام فصول فراوان است ولی در تابستان و پائیز بیشتر است.
در زمان جنگ که تمام این شرایط موجود است شیوع این بیماری چشمگیر است. افراد تازه‌وارد که به مناطق آلوده وارد می‌شوند بیشتر از افراد بومی مبتلا می‌گردند، کم شدن ترشح اسید معده هم در آلودگی مؤثر است زیرا اسید معده خاصیت از بین بردن این باکتری را دارد.
مبتلایان به حصبه نباید از داروهای مسکن مثل ایبوبروفن وآسپرین استفاده نمایند حتی مسکن‌های قدیمی مثل دیپیرون هم باعث دگرگونی فوری حال بیمار تعریق شدید وبهم ریختن نبض و منگی می‌گردد.
ریزش موی بخش‌هایی از بدن و احساس ناخوشایند در سر از عوارض دوره نقاهت است همچنین گرفتاری دستگاه ادراری وتناسلی به شکل درد و تغییر در تراکم بیضه و شبیه شدن به شکل توده‌ای نخ که بعد از چند روز برطرف می‌شود از عوارض گذرا و التهاب و درد در ناحیه اپیدمیت و طناب بیضه در دستگاه تناسلی مردان می‌تواند از عوارض پایدار بیماری باشد.