تالارهای پنهان در هرم بزرگ جیزه کشف شد
یک تیم بین المللی شامل باستان شناسان، فیزیکدانان و مهندسان موفق به یافتن ناحیه ای به طول ۳۰ متر در اعماق هرم بزرگ، یا هرم خوفو، یکی از قدیمی ترین و بزرگترین مقبره های روی کرۀ زمین، شدند.هرم بزرگ که در فلات جیزه، در زمان دودمان چهارم فرعونیان توسط فرعون خوفو ساخته شد، ۱۳۹ متر بلندی و ۲۳۰ متر عرض دارد. ۳ تالار در ارتفاعات مختلف این هرم وجود دارد که هر سه آنها تقریبا در یک راستا از بالا تا پایین هرم قرار دارند. این سه تالار شامل: ۱-تالار زیرزمینی ۲-تالار ملکه ۳-تالار پادشاه. این تالارها توسط دالان های مختلفی به یکدیگر متصل شده اند که مهمترین آنها، دالان Grand Gallery می باشد.
تالار ملکه و پادشاه دارای ۲ شفت هوا (گذرگاه شیبدار) هستند که عمل نقشه برداری از آنها توسط چندین ربات طی سال های ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۰ میلادی انجام گرفت. تیمی از محققان ژاپنی، فرانسوی و مصری به منظور کسب اطلاعات بیشتر از ساختار داخلی هرم بزرگ، با استفاده از ذرات زیراتمی بنیادی به نام میون، اقدام به تصویربرداری از این هرم کردند. این ذرات محصول جانبی جذب قسمتی از اشعه های کیهانی توسط سنگ می باشند.
محققان در این باره گفتند: «ذرات میون حاصل فعل و انفعالات میان اشعه های کیهانی و اتم های لایۀ بالایی جو زمین بوده که با سرعتی نزدیک به سرعت نور به زمین می رسند و مقدار شار ۱۰۰۰۰ بر مترمربع در هر دقیقه دارند. این ذرات بنیادی که “الکترون سنگین” نیز نامیده می شوند، همانند اشعه ایکس، که از بدن رد شده و امکان تصویربرداری از استخوان را فراهم می کند، قادرند قبل از جذب شدن، چند صد متر به درون سنگ نفوذ کنند.»
«آشکارسازهای میونی که با دقت بسیار بالا نصب شده اند (برای مثال، درون یک هرم، زیر مکان احتمالی یک تالار) می توانند مسیر حرکتی این ذرات را ثبت کرده و مناطق خالی و چگال، که میون ها با رسیدن به آنها جذب و یا منحرف شده اند را تشخیص بدهند. این چالش ما را مجاب می کند تا آشکارسازهای بسیار دقیق و با قابلیت جمع آوری مقادیر دادۀ مناسب تولید کنیم تا کنتراست یا وضوح تصاویر بیشتر شود.»
تالار ملکه و پادشاه دارای ۲ شفت هوا (گذرگاه شیبدار) هستند که عمل نقشه برداری از آنها توسط چندین ربات طی سال های ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۰ میلادی انجام گرفت. تیمی از محققان ژاپنی، فرانسوی و مصری به منظور کسب اطلاعات بیشتر از ساختار داخلی هرم بزرگ، با استفاده از ذرات زیراتمی بنیادی به نام میون، اقدام به تصویربرداری از این هرم کردند. این ذرات محصول جانبی جذب قسمتی از اشعه های کیهانی توسط سنگ می باشند.
محققان در این باره گفتند: «ذرات میون حاصل فعل و انفعالات میان اشعه های کیهانی و اتم های لایۀ بالایی جو زمین بوده که با سرعتی نزدیک به سرعت نور به زمین می رسند و مقدار شار ۱۰۰۰۰ بر مترمربع در هر دقیقه دارند. این ذرات بنیادی که “الکترون سنگین” نیز نامیده می شوند، همانند اشعه ایکس، که از بدن رد شده و امکان تصویربرداری از استخوان را فراهم می کند، قادرند قبل از جذب شدن، چند صد متر به درون سنگ نفوذ کنند.»
«آشکارسازهای میونی که با دقت بسیار بالا نصب شده اند (برای مثال، درون یک هرم، زیر مکان احتمالی یک تالار) می توانند مسیر حرکتی این ذرات را ثبت کرده و مناطق خالی و چگال، که میون ها با رسیدن به آنها جذب و یا منحرف شده اند را تشخیص بدهند. این چالش ما را مجاب می کند تا آشکارسازهای بسیار دقیق و با قابلیت جمع آوری مقادیر دادۀ مناسب تولید کنیم تا کنتراست یا وضوح تصاویر بیشتر شود.»