آیا اختلاف سنی کم در ازدواج مشکل زاست؟
در ابتدا گفتنی است؛ اختلاف سن یکی از معیارهای انتخاب همسر است به طور خلاصه می توان گفت اگر سن دختر بسیار کمتر باشد در اول زندگی مشکلاتی خواهد داشت و اگر سن دختر بیشتر از پسر باشد در آینده احتمال بروز مشکل خواهد.
سن ازدواج براى دختر و پسر یک استاندارد خاص ندارد که گفته شود بیشتر تابع نیاز جنسى و روانى و سایر شرایط اجتماعى و خانوادگى و تحصیلى است ولی از نظر علمی و کلی تفاوت سنی بین سن دختر و پسر هنگام ازدواج حدود ۴ سال مناسب است. به این گونه که پسر بزرگتر باشد و حداکثر ۶ سال اختلاف لذا اگر پسر و دختر از هر جهت کفو هم باشند ولی کم سن باشند و یا بیشتر از ۴ سال یا کمتر از ۴ سال اختلاف سنی داشته باشند اشکال ندارد. البته بیش از ۶ و ۷ سال دیگر خوب و مناسب نیست .
از آنجایی که از یک سو حق سرپرستی و مدیریت خانواده و نفقه زن به عهده مرد است از یک سو و بلوغ جنسی و بیولوژی زن چند سالی زودتر ازمرد است (البته بلوغ شناختی زن از مرد جلوتر نیست) از سوی دیگر، بنابراین از مجموع این قرائن استفاده می شود که برای اینکه مرد از عهده این مسئولیت ها برآید و بتواند هم اقتصاد خانواده را تأمین کند و هم خانواده را مدیریت کند باید سن او بیشتر از زن باشدبه همان میزانی که بیان شد . البته ادله روان شناختی نیز برای این تفاوت وجود دارد که در اینجا نیازی به طرح آن نیست.
البته از مجموع این قرائن استفاده می شود برای اینکه مرد از عهده این مسئولیت ها برآید و بتواند هم اقتصاد خانواده را تأمین کند و هم خانواده را مدیریت کند باید سن او بیشتر از زن باشد. البته ادله روان شناختی نیز برای این تفاوت وجود دارد که به برخی از آنها اشاره می شود:
سن ازدواج براى دختر و پسر یک استاندارد خاص ندارد که گفته شود بیشتر تابع نیاز جنسى و روانى و سایر شرایط اجتماعى و خانوادگى و تحصیلى است ولی از نظر علمی و کلی تفاوت سنی بین سن دختر و پسر هنگام ازدواج حدود ۴ سال مناسب است. به این گونه که پسر بزرگتر باشد و حداکثر ۶ سال اختلاف لذا اگر پسر و دختر از هر جهت کفو هم باشند ولی کم سن باشند و یا بیشتر از ۴ سال یا کمتر از ۴ سال اختلاف سنی داشته باشند اشکال ندارد. البته بیش از ۶ و ۷ سال دیگر خوب و مناسب نیست .
از آنجایی که از یک سو حق سرپرستی و مدیریت خانواده و نفقه زن به عهده مرد است از یک سو و بلوغ جنسی و بیولوژی زن چند سالی زودتر ازمرد است (البته بلوغ شناختی زن از مرد جلوتر نیست) از سوی دیگر، بنابراین از مجموع این قرائن استفاده می شود که برای اینکه مرد از عهده این مسئولیت ها برآید و بتواند هم اقتصاد خانواده را تأمین کند و هم خانواده را مدیریت کند باید سن او بیشتر از زن باشدبه همان میزانی که بیان شد . البته ادله روان شناختی نیز برای این تفاوت وجود دارد که در اینجا نیازی به طرح آن نیست.
البته از مجموع این قرائن استفاده می شود برای اینکه مرد از عهده این مسئولیت ها برآید و بتواند هم اقتصاد خانواده را تأمین کند و هم خانواده را مدیریت کند باید سن او بیشتر از زن باشد. البته ادله روان شناختی نیز برای این تفاوت وجود دارد که به برخی از آنها اشاره می شود:
۱. وقتی سن زن چند سالی کمتر از مرد باشد اطاعت پذیری او از مرد به عنوان سرپرست خانواده بیشتر و راحت تر خواهد بود مضافا بر اینکه زن همیشه دوست دارد همسرش فردی، مقتدر، توانا و پناهگاه مطمئنی برای او باشد و اگر زن و مرد از نظر سنی در یک سطح باشند هیچ گاه زن چنین تصوری را از شوهرش ندارد و او را در حد خودش می بیند اما اگر شوهر چند سالی بزرگتر باشد و از تجارب بیشتری برخوردار باشد زن احساس می کند همسر او کسی است که شایستگی های لازم را برای اداره منزل دارد و می تواند در پناه او یک زندگی آرامش بخش داشت.
۲. زن به دلیل زایمان، شیر دادن و … زودتر از مرد شکسته می شود و هم سن بودن زن و شوهر باعث می شود بعد از یک دهه زندگی و آوردن چند فرزند شادابی زن در حد شادابی و نشاط مرد نباشد و چه بسا مطلوبیت او نزد شوهر کم شود بنابراین برای پیشگیری از مسئله کاملا طبیعی و زیستی بهتر است این تفاوت سنی همواره بین زن و شوهر باشد تا همواره زن از نشاط کافی برخوردار باشد و مطلوبیت او نزد شوهرش کاسته نشود.
با این وجود اختلاف سنی با وجود شرایطی مضر نیست و کمتر بودن سن دختر، معیار اساسی خوشبختی نمی باشد. در صورتی که دختر و پسر همدیگر را به خوبی درک کنند و از نظر جسمی به هم بیایند و تحمل سرزنش احتمالی اطرافیان را داشته باشند، بزرگ تر بودن دختر قابل جبران است. البته به شرط این که ویژگی های دیگر دختر از جهت تحصیلات و خانواده و زیبایی برتری چشم گیری داشته باشد. وجود این ویژگی ها سن دختر را پوشش می دهد و جبران خواهد کرد. پس اگر دختر دارای ویژگی های ممتازی باشد و پسر و دختر و خانواده های طرفین بپذیرند، مسئله بیشتر بودن سن دختر قابل جبران است و مشکل جدی به وجود نمی آورد به ویژه اگر از نظر ظاهری و جسمی دختر ظریفتر و پسر درشت تر باشد.
۲. زن به دلیل زایمان، شیر دادن و … زودتر از مرد شکسته می شود و هم سن بودن زن و شوهر باعث می شود بعد از یک دهه زندگی و آوردن چند فرزند شادابی زن در حد شادابی و نشاط مرد نباشد و چه بسا مطلوبیت او نزد شوهر کم شود بنابراین برای پیشگیری از مسئله کاملا طبیعی و زیستی بهتر است این تفاوت سنی همواره بین زن و شوهر باشد تا همواره زن از نشاط کافی برخوردار باشد و مطلوبیت او نزد شوهرش کاسته نشود.
با این وجود اختلاف سنی با وجود شرایطی مضر نیست و کمتر بودن سن دختر، معیار اساسی خوشبختی نمی باشد. در صورتی که دختر و پسر همدیگر را به خوبی درک کنند و از نظر جسمی به هم بیایند و تحمل سرزنش احتمالی اطرافیان را داشته باشند، بزرگ تر بودن دختر قابل جبران است. البته به شرط این که ویژگی های دیگر دختر از جهت تحصیلات و خانواده و زیبایی برتری چشم گیری داشته باشد. وجود این ویژگی ها سن دختر را پوشش می دهد و جبران خواهد کرد. پس اگر دختر دارای ویژگی های ممتازی باشد و پسر و دختر و خانواده های طرفین بپذیرند، مسئله بیشتر بودن سن دختر قابل جبران است و مشکل جدی به وجود نمی آورد به ویژه اگر از نظر ظاهری و جسمی دختر ظریفتر و پسر درشت تر باشد.