نقاشیخط؛ فرصت مغتنم تطابق خوشنویسی با هنر معاصر
ربابه حسین‌پور عضو انجمن خوشنویسان
ایران و مولف کتابهای زیبا سر خط و آموزش خط تحریری
که آثار نقاشیخط این هنرمند بر روی ماسک مورد توجه بسیاری از
مخاطبان قرار گرفت. در روزهای آغاز شیوع بیماری کرونا در فروردین
ماه نمایشگاه انفرادی آنلاین حسین‌پور با عنوان
نِ‌قاب به نمایش درآمد.
این مدرس نقاشیخط در تشریح این ایده گفت: قصد داشتم با
کمک هنر و بخصوص خوشنویسی و نقاشیخط، فضای سنگین و ملال‌آور
ماه‌های نخست حضور بیماری کرونا، این میهمان ناخوانده را تلطیف
و قابل تحمل کنم و نخستین حرکتی در این زمینه بود که تلاش
داشت هنر را به یاری این فاجعه جهانی برساند.
وی از استقبال گسترده مخاطبان خبر داد و گفت: مجموعه بازتاب خوبی
داشت و در موارد متعددی سفارشاتی برای خرید داده شد که جواب من
منفی بود چون هدف اصلی‌ام که پیشتر صحبت کردم محقق شده بود اصراری
به تولید اثر به هر قیمتی نداشتم.
وی با اشاره به حضور هنرمندان بازاری در تولید
آثار گفت: من فکر می‌کنم خوشنویسی همچون درخت
تنومند هزار ساله، نمی‌تواند و نباید نگران رفتارهای هیجانی و
ناپخته افراد نا آشنا با این دنیا باشد. کما این که در مقایسه‌ای
بسیار وسیع‌تر هیچ‌گاه یک عکاس شاخص و درجه یک از اینکه هر فردی
به سهولت و توسط موبایل‌های شخصی‌شان می‌توانند عکاسی کنند نگران
نیست. نگرانی زمانی جدی می‌شود که تولید آثار فاخر خوشنویسی، رشد
و به‌روزرسانی آن متوقف شود.
خوشنویسی یک جزیره نیست
این هنرمند از حضور خوشنویسی در دیگر عرصه های کاربردی و هنری در
راستای رشد خوشنویسی استقبال کرد و گفت: زمانی این نزدیکی می
تواند به تحول منتهی شود که آشنایی عمیق از خوشنویسی
وجود داشته باشد و یا از مشاوره یک خوشنویس کمک بگیرند. به
هر حال خوشنویسی یک جزیره نیست و این مراودات بینارشته‌ای بی‌شک
به رشد خوشنویسی هم کمک خواهد کرد.
وی هنر خوشنویسی سالهای اخیر کشور را ستود و گفت: به
خوشنویسی معاصر ایران افتخار می‌کنم چه اساتید که نیازی به بیان
اسامی‌شان نیست و چه هنرمندان جوان‌تر و حتی بی‌مدعا و بی‌اسم و
رسم که در تعالی این هنر می‌کوشند. البته جا دارد که دولت و یا
نهادهایی که دغدغه فرهنگ و هنر این سرزمین را دارند به این امر
کمک کنند تا بسیاری از کشورهای همسایه مانند ترکیه که چنین خطی را
ندارند به مدد معدود خوشنویسان خود این هنر را به نام خود
ثبت نکنند.
البته به شخصه باور دارم که در کنار حفظ و پاسداری از خوشنویسی
فاخر ایرانی، باید برای گسترش آن و انطباق آن با هنر معاصر
نیز تلاش کنیم. نقاشیخط می‌تواند یکی از این فضاهای مغتنمی
باشد که خوشبختانه چند دهه‌ای است در حال رشد و گسترش است و به
رغم رفتارهای هیجانی، ناپخته و سوداگرانه، راه خود را با اقتدار
ادامه خواهد داد.
ایران طلایه‌دار هنر خوشنویسی در منطقه نیست
وی افزود: ایران به رغم تلاش‌های متعدد اما عقیم همچون
جشنواره‌های فراوان بدون تعاریف مشخص و گاه‌به‌گاه نتوانسته
جشنواره‌ها و یا رویدادهای عظیم خوشنویسی را
برنامه‌ریزی و اجرا کند و به حق طلایه‌دار این هنر در منطقه شود.
بخش عمده این مسئولیت متوجه نهادهای دولتی و غیردولتی و رسانه‌ها
است.
این مدرس خوشنویسی در پایان گفت: من به دلیل این که ۲۵ سال
در آموزش خوشنویسی به کودکان در کانون پرورش فکری کودکان و
نوجوانان مشغول هستم اندکی نگرانم. نگران نسل جدید که با هجوم
رسانه‌های جدید مرتب به دانشی کم‌عمق‌تر بسنده می‌کنند و ریاضت و
سال‌ها تلمذ خوشنویسی برای آن‌ها اندکی رنگ باخته است.
ربابه حسین‌پور عضو انجمن خوشنویسان ایران و مولف
کتابهای زیبا سر خط و آموزش خط تحریری تا کنون برگزاری
۵ نمایشگاه انفرادی و بیش از هشتاد نمایشگاه گروهی در ایران و
خارج از کشور برگزار کرده است.
برگزاری نمایشگاه در کشورهای انگلیس، آلمان و آذربایجان در
کنار برگزاری کارگاه و کرس خوشنویسی در دانشگاه بامبرگ آلمان
و دانشگاه ارفورت آلمان بخشی از فعالیت های هنری این هنرمند
است.