ژاله آموزگار؛ قُله تاریخِ ترجمه و تفسیر متن‌های پهلوی و پازند
علی شهیدی استادیار گروه فرهنگ و زبان‌های
باستانی و ایران‌شناسی دانشگاه تهران، در کوتاه‌نوشتی اختصاصی
برای ایرنا، درباره ژاله آموزگار استاد پیشکسوت
فرهنگ و زبان‌های باستانی نوشته است:
ترجمه درست و دقیق و عالمانه و شیوای متن‌های دشوار پهلوی و
پازند کار هر استادی نیست و بی‌گمان ژاله آموزگار از قله‌های
تاریخ ترجمه و تفسیر متن‌های پهلوی و پازند در سطح جهانی است.
تفسیرها و نگاه نو و متفاوت او به فرهنگ و اساطیر باستانی ایران
را نیز باید بدان افزود. اما راز ماندگاری نام او در این است که
افزون بر علم، در اخلاق، ادب، آداب‌دانی، مردم‌داری و تواضع نسبت
به استادان و همکاران و دانشجویان و اقوام و خویشان و همسایگان
نیز سرآمد است. در تاریخ جهان کم‌اند انسان‌هایی که تولدشان برای
همگان مبارک است. ژاله آموزگار یکی از آن‌هاست. تولدش مبارک
باد.
ژاله آموزگار، استاد پیشکسوت فرهنگ و زبان‌های باستانی، زاده
۱۲ آذر ۱۳۱۸ در شهر خوی است. در دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز درس
خواند و سپس، چهارسال در مدارس تهران، نیشابور و کاشمر درس
داد. او در سال ۱۳۴۲ راهی فرانسه شد و پنج‌سال بعد، با دفاع
از پایان‌نامه خود با عنوان «ادبیات زردشتی به زبان فارسی» با
راهنمایی پیر دومِناش، زبان شناس فرانسوی، به ایران بازگشت و تا
سال ۱۳۴۹ به دعوت پرویز ناتل خانلری در بنیاد
فرهنگ ایران مشغول بود. او طی سال‌های ۱۳۴۹ تا ۱۳۸۵، در
گروه فرهنگ و زبان‌های باستانی دانشگاه تهران تدریس
کرد. او که به
زبان‌های انگلیسی، فرانسه، ترکی، پهلوی و اوستایی مسلط
است، بیش از سی‌سال، همکار احمد تفضلی بود و چند اثر مشترک
به رشته تحریر درآوردند. آموزگار که در سال ۱۳۹۵، صاحبِ دو نشان
سرو ایرانی و لژیون دونورِ فرانسه شد، هم‌اکنون، عضو
فرهنگستان زبان و ادب فارسی، مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی و
بنیاد موقوفات افشار است.