كهنترين اسناد موجود در زمينة تعليم بودا سه «پيتكه» يا «سه سبد شريعت» است، كه در سال 241 ق‌م شوراي بودايي آن را گردآوري كرد، و اصيل دانست. اين «سه سبد شريعت» تا مدت چهارصد سال پس از مرگ بودا سينه به سينه منتقل مي‌شد، تا آنكه سرانجام، در حدود 80 ق‌م، به زبان پالي نوشته شد. اين سه سبد عبارتند از سبد «سوته» يا گفتارها، سبد «وينيه» يا انضباط، و «آبهيدهمه» يا سبد آيين برتر. «سوته- پيتكه» يا سبد گفتارها حاوي گفتارها يا سخنان بوداست، كه ريس ديويدز آنها را همسنگ آثار افلاطون مي‌داند. اما، اگر دقيقتر بگوييم، اين نوشته‌ها لزوماً تعليم خود بودا را به دست نمي‌دهند، بلكه تعليم مكاتب بودايي را عرضه مي‌كنند. سر چارلز اليت مي‌گويد «گرچه اين روايات گردآوريهايي است كه در طي چند قرن مطالب تازه‌اي به آن افزوده شده، من دليلي نمي‌بينم كه در اين شك كنم كه كهنترين هستة اين آثار حاوي يادهاي كساني است كه اسناد را ديده و گفتارهايش را شنيده‌اند.»