صراحت، خواستگاري مي‌كرده و طالب همسري مي‌شده است. در يكي از نامه‌ها چنين آمده است: «اي دوست زيباي من، من خواستار آنم كه همسر تو باشم و كدبانو و صاحب اختيار همة املاك تو شوم.» به همين جهت است كه حجب و حيا، كه البته نبايد با وفاداري اشتباه شود، در نزد مصريان فراوان نبوده، و از مسائل جنسي با چنان صراحتي سخن مي‌گفته‌اند كه امروز هرگز چنان سخني نمي‌گوييم؛ معابد خود را با صورتها و نقشهاي برجسته‌اي تزيين مي‌كرده‌اند كه همة قسمتهاي مختلف بدن، با كمال وضوح، در آنها ديده مي‌شد؛ براي دلخوشي مردگان خود در قبرها، نوشته‌ها و ادبيات بسيار زشت و زننده‌اي به آنان تقديم مي‌كردند. خوني كه در رگهاي ساكنان درة نيل جريان داشت، خون‌گرمي بود؛ به همين جهت دختران درده سالگي آمادة ازدواج مي‌شدند، و پسران و دختران، پيش از زناشويي، مي‌توانستند آزادانه يكديگر را ببينند، قيودي اخلاقي در اين باب وجود نداشت. گفته شده كه، در دوران بطالسه، يكي از زنان هرجايي توانسته است با پولهايي كه اندوخته بود هرمي بسازد. حتي لواط نيز در مصر طرفداراني داشته است. دختران رقاص، همچون نظاير خود كه اكنون در ژاپن به سر مي‌برند، در مجامع مردان طبقات عالي كشور راه داشتند و انواع وسايل خوشگذاراني و لذت جسماني را براي حاضران فراهم مي‌ساختند؛ اين گونه دختران لباسهاي شفاف مي‌پوشيدند، يا اصلاً لباسي نداشتند و تنها با دستبند و گوشواره و خلخال خود را مي‌آراستند. شواهدي در دست است كه بنابر آنها معلوم مي‌شود فحشاي مذهبي نيز به اندازة محدودي وجود داشته؛ تا اواخر زمان تسلط روميان، رسم بر آن جاري بوده است كه زيباترين دختران خانواده‌هاي اشرافي طيوه را براي آمون نذر كنند؛ در آن هنگام كه چنين دختري، به واسطة كبرسن، از خرسند ساختن اين خدا ناتوان مي‌ماند، وي را با تشريفات و احتراماتي از خدمت بيرون مي‌آوردند و به شوهر مي‌دادند و، در مجامع عالي كشور، مورد احترام و تكريم فراوان قرار مي‌دادند. تمدن و فرهنگ مصري، براي خود، افكار و تمايلاتي داشت كه البته با آنچه ما داريم تفاوت دارد.

5- آداب و عادات

اخلاق شخصي- بازيها- ظواهر- آرايه‌ها- لباس- جواهرات

چون شخصي بخواهد در پيش خود صورتي از اخلاق شخصي و سجاياي مصريان قديم بسازد، به اين نكته متوجه مي‌شود كه هماهنگ ساختن آنچه از ادبيات اخلاقي مصر به دست مي‌آيد، با آنچه در زندگي واقعي روزانه جريان داشته، امر بسيار دشواري است. حتي يكي از شاعران آن زمان به هموطنان خود چنين نصيحت مي‌كند:

به آنكس كه مزرعه ندارد نان بده،

و نام نيكي براي خود باقي گذار كه پيوسته برقرار بماند؛