" این وبسایت تحت حمایت سایت تاریخ ما می باشد کپی برداری از آن بدون ذکر منبع پیگرد قانونی دارد"

www.tarikhema.ir

www.ancient.ir

راهنماي استفاده از اين كتاب

فصل دهم

آشور

i ـ اخبار و وقايع

آغاز تاريخ آن – شهرها – نژاد – كشورگشايان – سناخريب و اسرحدون – سارداناپالوس

در گير و دار حوادث تاريخيي كه ذكر آن گذشت، تمدن جديدي در شمال بابل و در حدود پانصد كيلومتري آن پا به عرصة وجود گذاشته بود. چون قبايل كوهستاني مجاور سرزمينهاي اين تمدن جديد پيوسته آن را تهديد مي‌كردند، مردم آنجا ناچار از آن بودند كه براي جلوگيري از اين حمله‌ها زندگي سربازي سختي براي خود اختيار كنند! در نتيجه، بر آن مهاجمان چيره شدند و بتدريج شهرهاي عيلام و سومر و اكد و بابل را نيز مسخر خود ساختند، و بر فنيقيه و مصر دست يافتند و مدت دويست سال با نيرومندي خشونت آميزي بر خاورميانه فرمانروا شدند. وضع سومر نسبت به بابل، و پس از آن وضع بابل نسبت به آشور، شبيه به وضعي بود كه جزيرة كرت نسبت به يونان، و پس از آن يونان نسبت به روم پيدا كرد؛ به اين معني كه، در هر يك از اين دو دسته، عامل نخستين مدنيتي را ايجاد كرده، دومي آن را به سر حد كمال رسانيده، سومي آن را به ميراث برده و از خود كمي بر آن افزوده و به نگاهداري آن برخاسته و آن تمدن را به حالت احتضار، همچون هديه‌اي، به وحشيان پيروزمندي كه آن را احاطه مي‌كرده‌اند تقديم داشته است. بربريت و توحش پيوسته در اطراف تمدن قرار دارد و در ميان آن، و در زير آن، رخنه مي‌كند و مترصد آن است كه اين تمدن را با نيروي سلاح يا مهاجرت دسته جمعي يا توالد يا تناسل نامحدود خفه كند. بربريت همچون جنگلي است كه هرگز شكست به آن راه ندارد، و قرنها صبر مي‌كند تا سرزميني را كه از دست داده بود دوباره تصاحب كند.

دولت جديد آشور در اطراف چهار شهر واقع بر دجله يا نهرهايي كه به آن مي‌ريزد توسعه پيدا كرد؛ اين شهرها عبارت است از آشور، كه محل فعلي آن قلعة شرقاط است، و آربلا كه اربيل كنوني است، و كالح كه اكنون در محل آن نمرود واقع است، و نينوا كه قويونجيك كنوني درست مقابل شهر موصل، مركز نفت در آن طرف دجله، بر جاي آن قرار