عقب‌نشيني خواهد كرد. سرانجام رضا داد كه اگر روي پودميني را در آينه هم ببيند خواهد رفت؛ اما باز دست رد به سينه‌اش زدند. در عوض، زنان چيتور در دفاع از شهر به مردان پيوستند؛ و چون راجپوتها ديدند كه زنان و دخترانشان در كنارشان مي‌ميرند چندان جنگيدند كه هيچ مردي از آنان زنده نماند. وقتي علاءالدين به پايتخت وارد شد در داخل دروازه‌هاي شهر هيچ نشاني از آدميزاد نديد؛ مردها همه در نبرد مرده بودند، و زنان هم، بنا به رسم هراس‌انگيز جوهر ، خود را سوزانده‌بودند.

v- اوج جنوب

مملكتهاي پادشاهي دكن- ويجيه‌نگر- كريشنارايه- يك پايتخت قرون وسطايي- قوانين- هنرها- دين- غمنامه

هر چه مسلمين در هند پيشروي مي‌كردند، فرهنگ بومي هم در جنوب دورتر و باز هم دورتر مي‌رفت؛ در اواخر قرون وسطي‌عاليترين دستاوردهاي تمدن هندي در دكن جاي داشت. مدتي طايفة چالوكيه مملكت پادشاهي مستقلي برپا داشت كه قلمروش تا هند مركزي مي‌رسيد، و پولكشين دوم آن را به چنان قدرت و جلالي رسانيد كه توانست هرشه را شكست دهد؛ يوان‌چونگ را به سوي خود بكشاند؛ و خسروپرويز، پادشاه ساساني، سفير عاليمقامي نزد او روانه كند. هم به عهد پادشاهي پولكشين و در قلمرو او بود كه بزرگترين نقاشيهاي ديواري هند، يعني فرسكوهاي آجانتا، كامل شد. پولكشين توسط شاه پلوه‌ها سرنگون شد. اينان چند صباحي قدرت برتر در هند مركزي شدند. در ‎آغاز قرن اول ميلادي، در انتهاي جنوبي هند، پانديه‌ها قلمرويي بنياد نهادند كه شامل مادوره، تينولي، و بخشهايي از تراوانكور مي‌شد؛ آنان مادوره را به صورت يك شهر بسيار عالي قرون وسطايي درآوردند و آن را با يك معبد عظيم، و هزاران آثار كوچكتر هنر معماري، آراستند. اينان هم به نوبة خود نخست به دست چوله‌ها، و سپس به دست مسلمانان برافتادند. چوله‌ها بر ناحية ميان مادوره و مدرس، و سپس از آنجا رو به غرب، بر ميسور، حكومت مي‌كردند. نام اين قوم در فرمانهاي آشوكا آمده است، و از اين رو قومي كهن به شمار مي‌روند؛ اما تا قرن نهم چيزي از آنان نمي‌دانيم- و اين زماني