" این وبسایت تحت حمایت سایت تاریخ ما می باشد کپی برداری از آن بدون ذکر منبع پیگرد قانونی دارد"

www.tarikhema.ir

www.ancient.ir

راهنماي استفاده از اين كتاب

فصل نوزدهم

زندگاني جان

i-علم هندي

خاستگاه ديني آن – ستاره شناسان – انديشة رياضي – ارقام «عربي» - سلسلة اعشاري – جبر – هندسه – فيزيك – شيمي – زيست‌شناسي – طب ودايي – پزشكان – جراحان – علم بيهوشي – مايه كوبي – هيپنوتيسم

كار هند در علم، هم بسي ديرينه سال است و هم بسيار جوان: از آنجا كه پيشه‌اي مستقل و دنيايي است، جوان است، و از آن رو كه علقة ثانوي روحانيان بود، سالخورده است. چون دين هستة اصلي زندگي هندو بود، نخست آن دسته علومي توسعه يافت كه به دين ياري مي‌داد: علم نجوم از پرستش اجرام سماوي و رصد بستن حركات آنها رشد كرد، و مراد از آن نيز تعيين و تثبيت دقيق روزهاي جشن و قرباني بود؛ دستور زبان و فقه اللغه از اين پافشاري شكوفا شد كه هندوان معتقد بودند هر نماز و دعايي، اگر چه به زباني مرده بيان شده باشد، بايد از نظر متن و تلاوت به نحو صحيح برگزار شود. دانشمندان هند هم، مثل علماي قرون وسطاي ما غربيها، خواه كمي بهتر يا بدتر، همان روحانيان آن سرزمين بودند.