موزه حسینیه امینی ها
موزه حسینیه امینی ها
قزوین هم مانند دیگر شهر های ایران، از تاریخ پر باری برخوردار است. شهر قزوین موزه های زیادی ندارد اما همین تعداد موزه ها هم بسیار پر بار هستند. یکی از زیبا ترین موزه های شهر قزوین موزه حسینیه امینی های این شهر میباشد. شما میتوانید بدون دانسته های قبلی هم از این موزه بازدید کنید زیرا آنها یک لیدر در اختیار شما قرار میدهند.
بسیاری از افراد معتقدند ساختمان موزه از اشیای موزه بسیار کم ارزش تر است. این کاملا اشتباه است!!! زمانی که در فضای واقعی قرار بگیرید، بهتر میتوانید گذشته را درک کنید. موزه حسینیه امینی ها هم همین کار را کرده است.
در خیابان مولوی شهر قزوین که قدم میزنید، در بخشی از خیابان، به موزه حسینیه امینی ها میرسید. تلفن تماس این مجموعه ۰۲۸۳۳۵۵۲۰۸۶ است که میتوانید در صورت نیاز از آن استفاده کنید. بنای این موزه هم بسیار دیدنی است.
بنای موزه حسینیه امینی ها
این بنا سه تالار دارد که از شرق به غرب کشیده شده اند. آنها به موازات یک دیگر قرار دارند. سه تالار در بین دو حیاط که به شمالی و جنوبی مشهور هستند، ساخته شده اند. تالارها دارای مجموعه ارسی های بسیار زیبایی بوده است. در هنگام روضه خوانی با بلند کردن مجموعه ارسی ها، هر سه تالار را یکی می‌گردند و محوطه سر پوشیده بزرگ و آیینه کاری زیبایی تشکیل میدادند. این بنای زیبا نشان دهنده این است که فرهنگ روضه خوانی حسینی از گذشته های دور در بین ایرانیان رایج بوده است.
در وسط تالار بزرگ یک چهلچراغ آویخته شده است. چلچراغ و فرشهای تالار یکتخته و عتیقه میباشد. زیر تالارها خالی است و سردابه، زیرزمین، شربتخانه و انبار را در آنجا ساخته اند.
تاریخچه موزه حسینیه امینی ها
موزه حسینیه امینی های قزوین توسط حاج محمد رضا امینی از تجار ثروتمند و متمول قزوین در مغرب رودخانه دز ساخته شد. این ساختمان در سال ۱۲۷۵ هجری قمری بنا شد. در آن وقت مبلغ چهل و هشت هزار تومان صرف ساخت آن شده بود که در زمان خودش مبلغ بسیار زیادی محسوب می شد.
اطلاعات معماری
آنچه که امروزه از این خانه به جای مانده ، دارای چهار حیاط و فضاهای مختلف در دو طبقه همکف و زیر زمین است . این خانه متعلق به ” حاج محمد رضا امینی ” از تجار معتبر بود و در سال ۱۲۷۵ ه – ق بخشی از آن وقف حسینیه شد . زیباترین قسمت خانه، از سه تالار که به موازات یکدیگر قرار گرفته و به وسیله ارسی‌های زیبایی (نوعی در قدیمی که دارای چهارچوب مخصوص بوده و با بالا و پایین رفتن باز و بسته می‌شد) تشکیل شده است .
تالار جنوبی با نه دهنه ارسی و شیشه‌های رنگی از شاهکارهای هنری است. سقف تالارها دارای نقاشی، آیینه کاری، رَف‌های (طاقچه) کاسه‌ای مزین، گچبری و گره بندی چوبی است. در زیر تالار سردابه، زیرزمین، شربتخانه و … قرار دارد. بخش‌های دیگر این خانه از تزیینات ساده‌تری برخوردارند.
