مقبره الشعرا، مدفن شاعران بزرگ

مقبره الشعرا یکی از گورستان‌های تاریخی شهر تبریز است که در محلهٔ سرخاب تبریز واقع شده‌است. مقبرهالشعرا در گذشته با اسامی حظیرهالشعرا، حظیرهالقضاه و قبرستان سرخاب نیز نامیده می‌شد؛ اما گذشت روزگاران و مهم‌تر از آن حوادث طبیعی چون سیل و زلزله، شکل ظاهری آن را از بین برده‌است. در دهه ۵۰ خورشیدی برای بزرگداشت خاطره شاعران نامی ایران این بنا در مرحله سرخاب تبریز ساخته شد.

شاعران مدفون

بیش از ۴۰۰ شاعر ، عارف و رجال نامی ایران زمین از ۸۰۰ سال پیش به ترتیب از حکیم اسدی توسی تا استاد شهریار ، یکی پس از دیگری در اینجا به خاک سپرده شده‌اند. از جمله مشهور ترین شعرایی که در مقبره الشعرا دفن شده اند می‌توان به افراد زیر اشاره کرد:

اسدی طوسی ،  قطران تبریزی ، خاقانی شروانی ، مجیر الدین بیلقانی ، ظهیر الدین فاریابی ، شاهپور نیشابوری ، شمس الدین سجاسی ، ذوالفقار شروانی ، همام تبریزی ، سلمان ساوجی ، قطب‌الدین شیرازی ، مغربی تبریزی ، مانی شیرازی ، لسانی شیرازی و شکیبی تبریزی. محمد حسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار آخرین شاعر نامی ایرانی  است که در سال ۱۳۶۷ در این مقبره به خاک سپرده شده است.

از دیگر افرادی که در این مکان دفن شده اند میتوان به  این موارد اشاره کرد : مجذوب علی شاه ، عزیز خان مکری ، هفت خواهران ، امیرعبدالغفار ،  میرزا شفیع مستوفی ، سهراب ، پیر باب  ، امام طالحه ، پیر محمد مشهور به پیر ممد ، معین الدین صفار ،  کمال الدین عبد القادر نخجوانی ، حافظ حسین زال ، عبدالرحیم خلوتی .

از  افراد معاصردفن شده در این مکان میتوان به این موارد اشاره کرد :  دکتر مهدی روشن ضمیر ، دکتر محمود پدیده ، استاد جواد آذر ،  استاد میرزا طاهر خوش‌ نویس تبریزی ، محمود ملماسی ، سید یوسف نجمی ، استاد علی حریرچی .

وجود مزار ۴۰۰ شاعر پارسی گوی در این مکان اهمیت زبان و ادبیات پارسی در شهر تبریز را نمایان میکند که تبریز به عنوان یکی از مراکز زبان و ادبیات پارسی در ایران شناخته می شود.