آثار تاریخی استان فارس

آثار تاریخی استان فارس

اثار تاریخی استان فارس نشانه آن است که از گذشته های دور تا به امروز توجهات زیادی را به خود معطوف کرده است و تمدن های زیادی را به خود دیده است.

سکونت در این منطقه از چندین هزار سال پیش توسط قوم ایلامیان آغاز گردیده است، اما اولین حکومت پادشاهی در استان پارس توسط هخامنش بر پا شده است؛ همانطور که از اسم ایشان بر می‌آید، موسس سلسله ی هخامنشیان بوده است.

بناها و آثار تاریخی استان فارس

استان فارس با بیش از ۸۶۸ اثر تاریخی یکی از پر بازدید ترین شهرهای تاریخی ایران است که نام چند اثر مشهور و معروف را برایتان در ادامه خواهیم آورد.

تخت جمشید:

ساخت این بنا در سال ۵۲۰ پیش از میلاد مسیح توسط داریوش بزرگ آغاز گردید و به مرور زمان توسط دیگر شاهان هخامنشی کامل شد. مهمترین بخش های تخت جمشید عبارتند از: کاخ آپادانا، کاخ هدیش، خزانه، دروازه ملل و کاخ صدستون.

پاسارگاد:

این شهر یکی دیگر از پایتخت های هخامنشیان است که توسط کوروش کبیر بنا گردیده و تا انتهای دوره ی هخامنشیان، شاهان هخامنشی در این مکان تاج گذاری می‌کرده اند. بخش های مهم پاسارگاد عبارتند از: مقبره کوروش، زندان سلیمان و کاخ سلیمان.

 باغ گلشن (باغ عفیف آباد):

این باغ با مساحت ۱۲۷ هزار متر مربع در آغاز دوران قاجاریه و پایان عهد زندیه ساخته شده است و در دوران صفویه به عنوان استراحتگاه شاهان مورد استفاده قرار می‌گرفته است.

مسجد وکیل ( مسجد جامع وکیل – مسجد سلطانی وکیل ):

از آثار تاریخی شیراز مربوط به دوره زندیه می‌باشد که دارای حجاری ستون های ۴۸ گانه و منبر یکپارچه مرمرین است. همچنین مساحت این بنا به ۳۶۰۰ متر مربع می‌رسد.

 سراب بهرام (نقش برجسته بهرام):

سراب بهرام با حدود ۸۵ متر طول و حدود ۸ متر ارتفاع مربوط به بهرام دوم است.

نقش برجسته سراب بهرام نقش‌برجسته‌ای مربوط به دوره ساسانیان است و در ۳ کیلومتری نورآباد (ممسنی)، پائین شاپور وفهلیان روستای سراب بهرام جای گرفته است. این اثر در تاریخ ۱۲ اسفند ۱۳۱۵ با شمارهٔ ثبت ۲۷۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

در این نقش‌برجسته پنج نفر بر روی سنگ کنده‌کاری شده اند. در میانه بهرام دوم در حالت نشسته دیده می‌شود که شمشیر خود را به نشانه توانمندی، نیرومندی، اقتدار و قدرت با هر دو دست نگه داشته است. انتساب این نقش‌برجسته به بهرام دوم، به دلیل شکل تاج منحصربه‌فرد این پادشاه است، چرا که در زمان ساسانیان هر پادشاه تاج یا تاج‌های ویژه خود را داشته است. در دو سوی پادشاه، از هر سو دو تن از بزرگان کشور ایستاده‌اند که انگشت اشاره دست خود را به نشانه بزرگداشت و احترام به پادشاه، بالا نگه داشته‌اند.

کاخ اردشیر (کاخ فیروز آباد):

عمارت کاخ اردشیر بابکان، یکی از بناهای تاریخی و مهم برجای‌مانده از دوران حکومت ساسانیان است که از نظر معماری و نوع ساختار آن، به عنوان یکی دیگر از آثار ارزشمند ایران کهن شناخته می‌شود. به نظر می‌رسد نوع ساختمان این عمارت، از سه بخش تشکیل شده است که می‌توان به ایوانی مرتفع، سه تالار گنبددار و حیاطی با دو ایوان و تالارهایی در مجاورت آن، اشاره کرد. یکی از نکات مهم در معماری صورت گرفته‌ی این کاخ زیبا و حیرت‌انگیز، استفاده‌ی سازندگان آن از مصالح سنگ و گچ است که در دوران خود بسیار مهم و باشکوه تلقی می‌شدند. معماران این بنای کهن، نقشه‌ی آن‌ را در بخش باختری و آن سوی رودخانه‌ با زیربنایی بالغ بر ۱۰۴*۵۵ متر طراحی کرده‌اند. به نظر می‌‌رسد این کاخ نخستین عمارت عهد ساسانیان است که برای آن ایوان و گنبد درنظر گرفته‌اند. برخی از کارشناسان معماری بر این باورند که سبک و سیاق معماری به کار رفته در ساخت این اثر تاریخی، کاملا ایرانی و برگرفته از هنر و استادی سازندگان و معماران آن زمان است. به کارگیری سنگ‌های نیمه‌تراش میخکی در ساخت بخش‌های مختلف کاخ اردشیر، نمونه‌ای از مهارت استادان ایران زمین در دوران ساسانیان محسوب می‌شود.