خواجه عبدالله انصاری:الهی بر عجز خود آگاهم و بر بیچارگی خود گواهم ف خواست خواست تو است من چه خواهم....

در مصرع 4 پس از رضای او، حرف ربط و جا افتاده است.

خواجه عبدالله بزرگوار رضای خدا را در امور مد نظر قرار داده و می‌فرماید: خداوندا هر آنچه درد و یا راحتی که از جانب تو بما می‌رسد برایم فرقی ندارد زیرا که رضای تو در آنست.  برای ما خوبی و بدی در امور وجود ندارد، چون هر آنچه از حضرت دوست عطا شود، مطلوب است و خشنودی تو مقصود اصلی می‌باشد.