ابوسعید ابوالخیر:از دوست پیام آمد کاراسته کن کار مهر دل پیش آر و فضول از ره بردار

استفاده کردم ممنون

وَالرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ یَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ کُلٌّ مِّنْ عِندِ رَبِّنَا ۗ وَمَا یَذَّکَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ

در تعریفی مختصر و موجز( و البته سطحی)، شریعت یعنی عمل به دستورات دین و طریقت کیفت انجام آن است ابوسعید عارف بزرگ در اینجا درکمترین حجم، کیفت این دو واژه را تعریف فرموده است که خود یک مثنوی پاسخ است:بدیهی است که منظور از دوست، خداوند است. می‌گوید: وقتی پیام و دستور خداوند رسید، خودت را آماده انجام کن (شریعت) طریقه‌، ان نیست که فضولی پیشه کنی که چرا این؟، چرا آن؟ با عشق آنجام بده