ابوسعید ابوالخیر:باز آ باز آ هر آنچه هستی باز آ گر کافر و گبر و بت‌پرستی باز آ

وزن رباعیمفعول مفاعیل مفاعیل فعل در این رباعی هم دو هجای کوتاه به یک هجای بلند تبدیل شده

من آمده اممن آمده ام ، ولی نه با رآی ِ خودمدرگاه ِ خدا دیدم و جا پای ِ خودمصف بود و منّور تن و دروازه ی نورهمخانه ی خود دیدم و هم جای ِ خودممی پُرسی از این دیده ی دل ، کِی دیدی ؟خوابی بُد و گفتمی ، به رویای خودمبیدارم و بی توبه نشستم ، بر ِ دوستدر دل که شده ، عاشق ِ آقای خودمحالیست مرا پیش ِ خدا ، نگو که بازآخود هستم و دلبر و تمنّای خودم

درود بر دوست گرامی و دانا، کیخای میهن پرستکاش اندکی دوستان پارسی دوست و میهن پرست پر شمار تر بودند.به امید بازگشت زبان سترگ پارسی به روزگار پاکی و بی آلایشی

سلامامروز و این لحظه برای من این شعر با جستجویی آمد..و من به امید نشانه ای.. واقعا چه رحمتی دارد خدا.. و من شایستش نیستم....

با سپاس از همه دوستانی که در نظراتشان زبان پارسی را گرامی داشته اند از خودم می افزایم : اگر دقّت کنید تقریباً تمام این رباعی به پارسی است ! ضمناً امروز برای لغات بیگانه اودیوویژوال انگلیسی با شش بخش ( سیلاب ) و معادل معرب آن ، صوتی تصویری با ده بخش ، جایگزین پارسی آن را پیشنهاد می کنم : سیماوایی با تنها چهار بخش و سلیس و روشن = سیما آوایی که خلاصه اش می شود سیماوایی . دوستان بهتر نیست از این پس آن را بکار بندیم ؟

این رباعی زیبا را جناب استاد شهرام ناظری در آواز دشتی به زیبایی و کمال هر چه تمام تر خوانده اند.

لاتقنطو من رحم‍‍ة الله

لطف کنید اشعار آقای محمد علی بهمنی رو هم قرار بدید روی سایت با تشکر از سایت بسیار خوب شما

گر هزار بار دلم را شکند دوست باز این دل شکسته من خانه محبت اوست

باز آ---پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.

بی اختیار به یاد فیلم زیبای مارمولک افتادم . واقعا در توبه همیشه برای همه کس باز است

باتشکر و آرزوی ماندگاری سایت خوب تاریخ ما. این بیت از ابوسعیدابوالخیرمیهنی صوفی تکه کلام همیشگی پدرم بود که بسیار معتقد و فرد مذهبی بود .

فکر می‌کنم وزنِ درستِ این رباعی، " مفعول مفاعل مفاعیل فع" باشه نه "فعل"

یاد بیتی از حافظ افتادملطف خدا بیشتر از جرم ماست .. نکته سر بسته چه دانی خموش

تنها جایی که انسان هیچوقت از آن نباید ناامید گردد درگاه پروردگار می باشد چرا که جز این درگاه مامنی ندارد .

من نه عاشق هستم ونه محتاج نگاهی که بلغزد بر من من خودم هستم و تنهایی ویک حس غریب که صد عشق وهوس می ارزد

زنده باد امین کیخا

سپاس برادر بزرگوار، واژه واژه است می بایست کسی بگوید کمی شرم دارم ولی این گونه هیچ چیز نگفته نمی ماند خرم باشی و پدرام

دوست خوب تاریخ مای ام جناب کیخا همیشه محتاج آموزش واژه های زیبایتان هستیم با سپاس و آرزوی شادکامی

کاش موضع بهتری برای عرض و ثبت این مطلب بود که به ناچار اینجا عرض می کنم:معتبر ترین منابع موجود از احوال ابو سعید کتاب "حالات و سخنان " از اجمال الدین ابوروح و "اسرار التوحید" محمد بن منور است که به تصریح آمده ابو سعید شعر نمی گفته،و آنچه از سخن منظوم برزبان او می رفته همگی سروده های دیگران بوده است،)جز ظاهرا دو رباعی(جمال الدین ابوروح از قول شیخ نقل می کندکه "ما هرگز شعر نگفته ایم .آنچ بر زبان ما رود گفته عزیزان است و...،نیز در هیچ جای دیگری از تذکره ها و مجموعه ها بیتی یا مصراعی ازو نقل نشده،به نظر می رسد به گفته استاد مجتبایی این ابیاتی که از شیخ در تمهیدات عین القضات آمده ودر هیچ جای دیگر نقل نشده از ابو سعید ترمذی باشد که کاتبان به اشتباه از ابو سعید ابو الخبر دانسته و ضبط کرده اند.

مجتبی جان مردم ما این گونه اند کسانی که نمیتوانند سخن بگویند از زبان دیگران می گویند قبر کورش قبر مادر سلیمان میشود و سخن دانایی زنده ، سخن شیخ زنده پیل که پذرفتاری اش بیشتر شود

درود بانوی بزرگوار

امین کیخای ارجمند به تو می بالم که در این زمین بی عشق و مستی مست میکنی دلتشنگان حقیقت را

ههههههه خنده تاسف و تعجب بر کسانیکه بر اشعار یک عارف و صوفی حاشیه مینویسند با تعصب زبانی یا قومی یا مذهبی یا نژادی ووو کاش بجای شعر پیام اصلی عارف را دریافت میکردیم پیامی از کسیکه از تعصبات کور بشری گذشته و به حقیقت رسیده حقیقتی که ورای همه چیز همه چییییییییییییییز

بیش تر گروندگان به ادیان، پیروان دگر ادیان را به حق نمی دانند و به دین خود می خوانند اما پرسش من این است چه گونه از زبان خدایی سخن می گوید که به نظر من دلیلی برای اثبات بودنش نداریم البته دلیل علمی.

درود محسن جانبه گمانم این رباعی امر به کاری نمی‌کند و به عکس اشاره و تاکید دارد به نا‌امید نبودن، حتی برای کسی که خود را گمراه یافته..

.. عزیز باز آ را امری گرفتم ،غیر از اسلام که مورد نظرش بوده بقیه را به برگشتن از اعتقادشان دعوت کرده.کافر و گبر و بت پرست ساخته ی مسلمانان است .هیچ کس کافر نیست ، جز به نظر مسلمان، توبه شکستن از چه؟ به نظر می آید از اسلام برگشتن مورد نظرش است، می گوید درگه ما ” که همان اسلام است“ درگاه نومیدی نیست، اگر توبه را شکستی نیز از تو استقبال می کنیم. تحقیر غیر مسلمان را با هر آنچه هستی و کافر و گبر و بت پرست کاملاً واضح رسانده است.آیا گمان می کنید کافر و زرتشتی و بت پرست گمراه اند؟ آنچه به گمانِ مسلمانان است.ضمناً ، هیچ کس خود را گمراه نمی یابدبا احترام

کاف دال و رامین ، عزیزان گر کافر و گبر و بت‌پرستی باز آبه نظر من هیچ فرقی بین کافر و گبر و بت‌پرست نیست اینها القابی ست که مسلمانان به دیگران نسبت میدهند ، همه انسانند و هر کس به عقیده ای و اعتقادی ولی آنکه به دیگران به چشم گمراه نگاه می کند و می گوید بازآ ، از هر سه پست تر و گمراه تر است.

منهم با آقای رامین موافقم​0 شگفت انگیز استکه اولین دین یکتا پرست دنیا، در یک مصرع کنار کافرو بت پرست آمده است!« در گاتاها اهورامزدا خدای یگانه است که جسم یا مرکب نبوده و مینوی پاک است. جلوه‌های خاص خدا امشاسپندان هستند. تقریباً دویست بار در گاتاها به کلمه مزدا (اهورامزدا) یا ترکیب از این واژه اشاره می‌شود. زرتشت جز از اهورامزدا خدای دیگری نمی‌شناسد. زرتشت از گروه پروردگاران پیشین رو گردان است. تمام عظمت و جبروت مختص اهورامزدا ست. اوست آفریننده یکتا و خداوند توانا »

اینکه ابوسعید گبر را با بت پرست و کافر همراه اورده دوست نداشتم

در روز بزرگداشت حضرت مولانا، خبرنگار صدا و سیما که داشت یک گزارشی در مورد این بزرگداشت می‌داد، گفت:« مولانا شخصیتی است که همه‌ی انسان ها را دوست می‌دارد و از این شعرش مشخص است "بازا بازا هر آنچه هستی بازا" حالا سوال اینجاست آیا این شعر مولانا است؟ یا شعر ابوسعید ابولخیر؟ این هم لینک فیلم مصاحبه:پیوند به وبگاه بیرونیلطفا اگه این شعر منتصب به مولانا هست درستش کنید.

این دو بیتی روش کم نظیرو بسیار خردمندانه و مؤثر تربیت خطاکار با عشق را در بر دارد. بیشتر خطاکاران پس از ناامیدی از بخشیده شدن در خطاهای بزرگتر غرق شده اند. در ضمن از این دو بیتی همیشه از این نظر خوشم آمده که از کوچکترین فعل امر پارسی بارها به زیباترین شکل دعوت به دوستی کرده “آ”

چرا ترجمعه در چهارچوب مشخص می کنید ، شیخ در این شعر میگه هر اعتقادی داری مهم نیست فقط به درون خودت برگرد و رجوع کن ، اگر عهد و اصول درونی را یافتی بر آن پایبند باش حتی اگر صدها بار بدرون خود رجوع کردی و به تضاد رسیدی باز هم بدنبال روشنایی وجود خودت بگرد

سلام بر تمامی پارسی دانان پارسی خوانان و پارسی زبانان عزیز که وقت خود را در این سایت شایان و شایسته بدر می کننددوست ادیب من کیخا کاش می شد باری از علم ادبی خود را بر ما بگذاری اگر میشود کمی دیگر از این نامه های ادبی برایمان بفرست

براستی که توبه و بازگشت زیباترین تابلوی بزرگی خدا و شکوه آفرینشه...بی اختیار یاد این شهر سعدی افتادم...ای کریمی که از خزانه غیب گبر و ترسا وظیفه خور داریدوستان را کجا کنی محروم تو که با دشمن این نظر داری

با خوندنش یاد این شعر خیام افتادم.گر من ز می مُغانه مستم، هستم،گر کافر و گبر و بت‌پرستم، هستم،هر طایفه‌ای به من گمانی دارد،من زانِ خودم، چُنان‌که هستم هستم.

واقعا این رباعی مشتمل بر مفہوم آیت قرآنی است و بندگان را سوی توبہ وامی دارد۔

طوری صحبت می‌کنید که انگار ابوسعید ابولخیر شخص بیسواد و دزدی بیش نبوده! خیلی نگران نباشید جناب مطمئنا ایشون وقتی شعری رو از کسی نقل میکرده اسم خود شخص رو میاورده. اشکال از کسی هست که به نقل از ابوسعید نوشته همه ی اینها رو.

این درگه ما درگه نومیدی نیست صدبار اگر توبه شکستی بازآ

دقیقا موافقم. اینکه کسی حتی به وجود خود خدا هم اعتقاد نداشته باشه؛ صرف این موضوع نباید شما رو به قضاوت یا هرگونه منفی نگری بازداره. منتها تمام ادیان این کارو کردن که فقط ما راست میگیم و فقط ما بر حقیم و بقیه در غلطن. و اسلام از همه ی ادیان بیشتر و تعصبی تر این حرف رو زده.

دلیلش اینه که وقتی کسی بدون دلیل وجود خدا رو قبول کرده معلومه که شما نمیتونی با دلیل بهش بگی که ما (فعلا) مدرکی دال بر وجود خدایی که تمام ادیان ازش حرف میزنند نداریم. تقریبا ۹۹ درصد تمام انسان ها بخاطر جبر جغرافیایی دین خوشونو انتخاب کرده اند(توهم انتخاب واضح).

عجبا که پای رباعی عارف بزرگ شیخ ابوسعید چنین بحثهایی شکل گرفته است. اتفاقا این رباعی نشان از دعوت عام ورحمت بی منتهای الهی است که از زبان یکی از بزرگان دین و عرفان بیان شده است.خدا میداند همین رباعی تا بحال چه اشکهایی از مردمان گرفته و چه حال هایی را منقلب کرده و چه جانهای سرگردانی را نجات بخشیده است.