ابوسعید ابوالخیر:ای با رخت انوار مه و خور همه هیچ با لعل تو سلسبیل و کوثر همه هیچ

ایولجمع این رباعی: 6084

دوست گرانقدر،نشان بزرگی شما فروتنی استو چه زیباست که همه در یک راهیم.....ایستاده‌ی ابدی باشتا سفرِ بی‌انجامِ ستارگان بر تو گذر کند،که زمیناز اینگونه حقارت‌بار نمی‌مانْد،اگر آدمیبه هنگام،دیده‌ی حیرت می‌گشود .."احمد شاملو"

انسان آرزو دارد جاویدان بماند ، آرزو نیز عیب نیست ، در خیال می بافد ، آرزو دارد برین خیال واقعیتی مترتب شود ، دنیایی دیگر می خواهد تا درین زندگی آسوده خاطر باشد ، بهشتی می آفریند مطابق نهایت آمالش ، به خویش نوید زندگی بعد از مرگ می دهد ، دروغ و راست را در هم می آمیزد تا مرهمی بر درد مرگ بگذارد . وچه ازین لذت بیش که در خیال خوش باشد .،، عقل را در بند کردی قفل و زنجیریش مکنبا گمان و وهم خود بی پایه تدبیرش مکن.مانا بوید

مهناز،س عزیزبسیار زیبا می اندیشید..من نیز زمانی اینگونه می پنداشتم، اما اکنون نه ..نکته اینجاست که با حضور و تایید عقل، "راه" را مقصد می دانم و البته بی پایان... همگی در راهیم دوست من..

آقا نادر.. گرامیتوسن شما دو تگ می رود و خرِ ما پای در گلمن نیز از پس راه شما می آیم،،،،خنگ ما جانا ، درین ره بس که لنگان می روداشکِ بی تابی دمادم سوی دامان می رودراهتان هموارمانا باشید

می خواهم آب شوم در گستره ی افقآنجا که دریا به آخر می رسدو آسمان آغاز می شودمی خواهم با هر آنچه مرا در بر گرفته یکی شوم .."مارگوت بیکل"آن تیزبینی که آموختنی نیست و فنایش نام نهاده اند و چه لذت سرشاریست در آن .. که بقا معنایی حقیقی می یابد که هر "لحظه" زاده میشویم از لحظه ی قبل ...

تجلّی، برقی است که چون تابان گردد، عاشق از تابشِ آن ناتوان گردد؛ خواهد که همگی جان گردد و مرد در آن میان نهان گردد .. تجلی ناگاه آید، اما بر دلِ آگاه آید. هر که را خبر بیش، تجلی را در وی اثر بیش .. تجلی صفات، عاشق را مست کند و تجلی ذات، عاشق را پست کند؛ تجلی صفات وی را نیست کند و تجلی ذات وی را هست کند ..مشاهده، نهالِ حقایقِ یقین است که بیرون از تعلیم و تلقین است.. هر که آن جمال دید، پس از آن از دل و جان و مال ببرید؛ نثارِ جمالِ دوست، جز جان نباشد و دوست به جان گران نباشد؛ و هر کس را که این مکان نباشد، پس او را کی جان باشد؟ .. "خواجه عبدالله انصاری"