ابوسعید ابوالخیر:وصل تو کجا و من مهجور کجا دردانه کجا حوصله مور کجا

یاالذاکرجمع این رباعی: 4580

امید ِ وصلمن همان مورم که جویم دانه های وصل ِ اوصابری در پیله و پروانه ای ، از نسل ِ اوگر چه مهجورم ولی امّید ِ وصلی باقی است درد ِ بی درمان ِ عاشق و صبر ِ فصل ِ او

اتفاقا همون مصرع خود شاعر خیلی بهتر و دقیقتره.هم وزنش، هم معنای رسا و هم تعداد کلمات و حروف بین مصرع اول و دوم.

خیلی خوب بود آقای مهدی

بنظرم رسید مطصرع اول بیت دوم بشکل زیر مناسب تر باشد:هر چند که از سوختنم باکی نیست.---پاسخ: با تشکر، صورت حاضر مشکلی ندارد.

أین شعر دقیقا هم وزن شعر حافظ غزل دومش هست

آقای سعید، به نظر من، ناموزون ننموده!!آقای مهدی، مصراع شما مناسب تر است، اما مصراع شماست، نه ابوسعیدابوالخیر

بنده هم با آقای مهدی موافقمشکل حاضر وزن شعر را ناموزون نموده

آقای مهدی ابوسعید ابوالخیر کارتان را ساده کرده است گذاشتن یک مصرع در بین 3 مصرع کاملا بی نقص و استادانه هنر نیست .اما این را بدانزد اگر الان شما با کلی و قت و تفکر و مشاوره این مصرع را سرودید سماس ولی ارزش این رباعی به ابن است که از ابوسعید است اگر از شما یا ما ها رود که کسی نگاهش هم نمیکرد این را فرانوش نکنیم که برتد ابوسعید ابوالخیر روی این شعر است که ارزش دارد و این مصرع برای شماست و زیاد هم جالب نبود فقط کلمات و واژه های همین مصرع را در اصل شعر جابجا کردید . هنر است ؟ قطعاً خیر

با خوندن این رباعی حس خوشی بهم دست داد و باعث شد این رباعی رو بسرایم. ببخشید اگه ضعیفه//سیمای خوش طفل به رازی باقیستآبیست که از دیده ی پاکش جاریستاین کشور جان و تن که تا دنیاییستمحفوظ نگه داشتنش با زاریست