ابوسعید ابوالخیر:شوخی که به دیده بود دایم جایش رفت از نظرم سر و قد رعنایش
❈۱❈
شوخی که به دیده بود دایم جایش
رفت از نظرم سر و قد رعنایش
گشت از پی او قطره ز نان مردم چشم
چندان که زاشک آبله شد بر پایش
کامنت ها