ابوسعید ابوالخیر:ای نیک نکرده و بدیها کرده و آنگاه نجات خود تمنا کرده

با سلام....به نظر میرسد عبارت صحیح در مصرع دوم بیت اول این باشد: وانگه به خلاص خود تمنا کرده ...ولی مرجع آن را نمیدانم...

این بیت درجواب رباعی ابوعلی سینا است که فرموده :مائیم به عفو تو تولا کرده وز طاعت ومعصیت تبرا کردهآنجا که عنایت تو باشد باشد ناکرده چو کرده کرده چون ناکرده

با رباعی معروف دیگری از ابو سعید به طور کامل مغایر است :«باآ بازآ هرنچه هستی بازآ»«گر عابد و گبر و بت پرستی بازآ»«این درگه ما درگه نومیدی نیست»«صدبار اگر توبه شکستی بازآ»در قرآن نیز : « ... لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ » آمده ((سوره زمر آیه 53))ترجمه آیه : ... از رحمت الهی نومید مباشید، چرا که خداوند همه گناهان را می‏بخشد، که او آمرزگار مهربان است‏بنابراین بعید است رباعی منسوب بالا ، واقعا از ابوسعید باشد.

جناب علیمردانی مفسران از خود تفسیر میکنن نه کپی پیست ولیکن الکی چیزی نوشتن هیچ معنی در بر ندارد چون چیزی بر دیگری افزوده نمیشود.چندین بار در این سایت دیگران تذکر دادند که الکی چیزی ننویسید و وقت دیگران هم نگیرید ما نیز قبول کردیم که فقط تفصیر باشد نه چیزی غیر از او.پایدار

ابوسعید در رباعی های قبل صحبت از امید به بخشش خداوند و توبه پذیری خداوند کرده استولی در اینجا صحبت از این است که کسی که کار بد کرده با اونی که نکرده فرق داردو همینطور اونی که کار نیک انجام داده و اونی که انجام ندادهولی در این رباعی موضوعی هست که باید بهش توجه بشهدر مصرع اولکار نیک نکرده و بدی ها کرده...همین موضوع نشان دهنده ی عاقبت ادمی ست...کار نیک اگر انجام شودبدی ها هم ممکنه است بخشیده شودولی تا زمانی که کاری نیکی صورت نگیرد و بدی انجام شودبدی ها قابل عفو نیست....

منو یاد یه رباعی از حضرت مولانای کبیر انداخت : ☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆ بد میکنی و نیک طمع میداری هم بد باشد سزای بد کرداری هرچند خداوند رحیم است و کریم گندم ندهد بار چو جو میکاری ☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆