ابوسعید ابوالخیر:دنیای دنی پر هوس را چه کنی آلودهٔ هر ناکس و کس را چه کنی

آن یار طلب کن که تورا باشدوبس اون یاریا انتخاب کن که خرد تورو تکون داده گذاشته بفهمی واقعیت هستیرو اینکه تو این دنیا مهمونی دل به هیچکس نبند تو دنیای جدیدت اتفاقای دیگه ای قراره واست بیوفته معشوقعه صد هزار کس را چه کنی معشوقه صد هزار کس مارو داره میگه میگه این ادمهارو میخوای چیکارشون کنی که هر روز عاشق یکی میشن برو دنبال عشق واقعی بگرد اینا همشون معشوقن و معشوقعه کسیه که دلش میخواد آدم های متفاوتو تجربه کنه و شاید در برابر هو و خدا پاک و منزه باشه ولی تورا به کسی که خلقت کرده نمیرسونه پس ادمهارو ولشون کن

عجب صبری خدا داردجمع این رباعی از 4118

دنیای دنی پر هوس را چه کنی آلودهٔ هر ناکس و کس را چه کنی آن یار طلب کن که ترا باشد و بس معشوقهٔ صد هزار کس را چه کنی از دنیا به پستی و آلودگی و معشوقه صدهزار کس یاد می‌شود. اگر اینگونه تعبیر شود که "هر کس و ناکسی دست به دامان دنیا می شود اما هرکسی سراغ آخرت نمی‌رود پس تو سراغ آنچیز برو که هرکسی سراغ آن نمی‌رود" به نظر من حق این پند و نصیحت به درستی ادا نمی‌شود. معنای عمیقی از خداشناسی در دل این پند نهفته شده است که نیازمند یک درک فلسفی قوی است.