ابوسعید ابوالخیر:ای دلبر عیسی نفس ترسایی خواهم که به پیش بنده بی ترس آیی

ای دلبر عیس نفس ترسایی خواهم به برم شبی توبی ترس آییگه پاک کنی به آستین چشم ترم گه برلب من لب تر سایی

مصرتع چهارم :گه برلب خشک من لب ترسایی

این شعر رو (البته با اندکی تفاوت) هم جزو اشعار ابوسعید ابوالخیر آوردین و هم شاطر عباس صبوحی .. ؟؟؟؟

ای دلبر عیسی نفس ترسائی خواهم به برم شبی تو بی ترسائی گه پاک کنی به آستین چشم ترمگه بر لب خشک من لب ترسائی

ای دلبرعیسی نفس ترسایی /خواهم شبی به برم توبی ترس آییگه پاک کنی به آستین چشم ترم /گه برلب خشک من لب تر سایی

با درود و سپاس از کارهای ماندگارتانبنگریم که در ادبیات پارسی، واژة "بنده" را برای "من" بکار نبرده اند، زیرا نه در شعر زیبا می نشیند و نه رواست. اینک این مصرع را با مصرع درست " خواهم ببرم شبی تو بی ترس آیی" بسنجیم. خواهیم دید که مصرع : خواهم که به پیش بنده بی ترس آیی" نا دلنشین، اما"خواهم ببرم شبی تو بی ترس آیی: بسی دلنشین تر است. نیز بنگریم که شاعر هیچگاه واژة بنده را بجای من بکار نبرده است

سلاموزن مصرع چهارم موزون نیست...باید ودرایش بشه "لبی تر سایی"ممنون

@کیانوش:نحوه‏ی نگارش «تر سایی» را درست کردم، اما به نظرم «لب تر سایی» هم درست می‏تواند باشد به شرط آن که را «لب» را به «تر» نچسبانید و بعد از خواندن «لب ِ» مکث داشته باشید (در واقع «لب ِ» را مانند «لبی» بخوانید).

با سلام وخسته نباشید به حاشیه نویسان عزیز تاریخ ما یان وطللب دعای شما عزیزان وبند ه برای عزیزان زلزله زده غرب کشور. جمع این رباعی از 6969

هدف آمدن دلبر شبانه نیستدرخواست نزدیک شدن است نه شب امدنپس شاعر بسی زیبا سرودستاستفاده از من در مسرع دوم بسی نامناسب استولی بنده شعر را موزون میکند, باید بعد از بنده مکث کرددر صرع چهارم منظور تر بودن لب دلبر است نه لب ترساپس باید لب را با کسره خواند و بعد از تر کمی مکث کرد.

با توجه به وزن رباعی مصرع اخر باید اینگونه تصحیح شودگه بر لب خشک من "لبی" تر سایی