احمد پروین:من گل زرد آفتابگردانم رو به خورشید توست چشمانم
❈۱❈
من گل زرد آفتابگردانم
رو به خورشید توست چشمانم
دستهایم قنوت می خواند
بت پرستم ولی مسلمانم
❈۲❈
میزبان خدا شوم وقتی
که به میقات دوست مهمانم
می روی تا دوباره برگردی
سر به تشویش در گریبانم
❈۳❈
پرتو مهر آفتاب حضور
راز عمر منست می دانم
پرتو عشق می زنی بر من
مثل آیینه باز گردانم
❈۴❈
دوست دارم ترا که زیبایی
دوست داری مرا که نادانم
کامنت ها