احمد شاملو:لب را با لب در این سکوت
❈۱❈
لب را با لب
در این سکوت
در این خاموشی گویا
گویاتر از هرآنچه شگفت‌انگیزتر کرامتِ آدمی به شمار است
❈۲❈
در رشته‌ی بی‌انتهای معجزتی که اوست...
در این اعترافِ خاموش،
در این «همان»
❈۳❈
که توانَد در میان نهاد
با لبی
لبی
بی‌وساطتِ آنچه شنودن را باید...
❈۴❈
آن احساسِ عمیقِ امان، در این پیرانه‌سر
که هنوز
پرواز در تداوم است
❈۵❈
هم ازآنگونه کز آغاز:
رابطه‌یی معجزآیت
از یقینی که در آن آشیان گذشت
در پایانِ این بهاران
❈۶❈
تا گمانی که به خاطری گذرد
در آغازِ یکی خزان.
۱۵ خردادِ ۱۳۷۴
❈۷❈
© www.shamlou.org سایت رسمی احمد شاملو
کامنت ها