احمد شاملو:یارانِ ناشناخته‌ام چون اخترانِ سوخته
❈۱❈
یارانِ ناشناخته‌ام
چون اخترانِ سوخته
چندان به خاکِ تیره فروریختند سرد
که گفتی
❈۲❈
دیگر
زمین
همیشه
شبی بی‌ستاره ماند.
❈۳❈
□
آنگاه
من
❈۴❈
که بودم
جغدِ سکوتِ لانه‌ی تاریکِ دردِ خویش،
چنگِ زهم‌گسیخته‌زه را
یک سو نهادم
❈۵❈
فانوس برگرفته به معبر درآمدم
گشتم میانِ کوچه‌ی مردم
این بانگ با لب‌ام شررافشان:
«ــ آهای!
از پُشتِ شیشه‌ها به خیابان نظر کنید!
خون را به سنگفرش ببینید!...
خون را به سنگفرش ببینید!...
این خونِ صبحگاه است گویی به سنگفرش
کاین‌گونه می‌تپد دلِ خورشید
کاین‌گونه می‌تپد دلِ خورشید
❈۶❈
در قطره‌های آن...»
□
❈۷❈
بادی شتابناک گذر کرد
بر خفتگانِ خاک،
افکند آشیانه‌ی متروکِ زاغ را
از شاخه‌ی برهنه‌ی انجیرِ پیرِ باغ...
❈۸❈
«ــ خورشید زنده است!
در این شبِ سیا [که سیاهیِ روسیا
تا قندرونِ کینه بخاید
از پای تا به سر همه جانش شده دهن،]
آهنگِ پُرصلابتِ تپشِ قلبِ خورشید را
آهنگِ پُرصلابتِ تپشِ قلبِ خورشید را
❈۹❈
من
روشن‌تر
پُرخشم‌تر
پُرضربه‌تر شنیده‌ام از پیش...
❈۱۰❈
از پُشتِ شیشه‌ها به خیابان نظر کنید!
از پُشتِ شیشه‌ها
به خیابان نظر کنید!
❈۱۱❈
از پُشتِ شیشه‌ها به خیابان
نظر کنید!
❈۱۲❈
از پُشتِ شیشه‌ها...
□
❈۱۳❈
نوبرگ‌های خورشید
بر پیچکِ کنارِ درِ باغِ کهنه رُست.
فانوس‌های شوخِ ستاره
❈۱۴❈
آویخت بر رواقِ گذرگاهِ آفتاب...
□
❈۱۵❈
من بازگشتم از راه،
جانم همه امید
قلبم همه تپش.
❈۱۶❈
چنگِ ز هم گسیخته زه را
زه بستم
پای دریچه
بنشستم
❈۱۷❈
وز نغمه‌یی
که خواندم پُرشور
جامِ لبانِ سردِ شهیدانِ کوچه را
با نوشخندِ فتح
❈۱۸❈
شکستم:
«ــ آهای!
این خونِ صبحگاه است گویی به سنگفرش
❈۱۹❈
کاین گونه می‌تپد دلِ خورشید
در قطره‌های آن...
از پُشتِ شیشه‌ها به خیابان نظر کنید
❈۲۰❈
خون را به سنگفرش ببینید!
خون را به سنگفرش
❈۲۱❈
ببینید!
خون را
به سنگفرش...»
❈۲۲❈
۱۳۳۶
زندانِ موقتِ شهربانی
❈۲۳❈
© www.shamlou.org سایت رسمی احمد شاملو
کامنت ها