احمد شاملو:برای ضیاءالدین جاوید
❈۱❈
برای ضیاءالدین جاوید
یَلِه
بر نازُکای چمن
❈۲❈
رها شده باشی
پا در خُنکای شوخِ چشمه‌یی،
و زنجره
زنجیره‌ی بلورینِ صدایش را ببافد.
❈۳❈
در تجرّدِ شب
واپسین وحشتِ جانت
ناآگاهی از سرنوشتِ ستاره باشد
❈۴❈
غمِ سنگینت
تلخی ساقه‌ی علفی که به دندان می‌فشری.
همچون حبابی ناپایدار
❈۵❈
تصویرِ کاملِ گنبدِ آسمان باشی
و رویینه
به جادویی که اسفندیار.
مسیرِ سوزانِ شهابی
❈۶❈
خطِّ رحیل به چشمت زند،
و در ایمن‌تر کُنجِ گمانت
به خیالِ سستِ یکی تلنگر
آبگینه‌ی عمرت
❈۷❈
خاموش
درهم شکند.
مهرِ ۱۳۵۳
❈۸❈
© www.shamlou.org سایت رسمی احمد شاملو
کامنت ها