گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

احمد شاملو:چشمانِ سیاهِ تو فریب‌ات می‌دهند ای جوینده‌ی بی‌گناه!

❈۱❈
چشمانِ سیاهِ تو فریب‌ات می‌دهند ای جوینده‌ی بی‌گناه!
ــتو مرا هیچ‌گاه در ظلماتِ پیرامونِ من بازنتوانی یافت؛
چرا که در نگاهِ تو آتشِ اشتیاقی نیست.
مرا روشن‌تر می‌خواهی
از اشتیاقِ به من در برابرِ من پُرشعله‌تر بسوز
ورنه مرا در این ظلمات بازنتوانی‌یافت
ورنه هزاران چشمِ تو فریب‌ات خواهد داد، جوینده‌یِ بی‌گناه!
بایست و چراغِ اشتیاقت را شعله‌ورتر کن.
❈۲❈
از نگفته‌ها، از نسروده‌ها پُرَم؛
❈۳❈
از اندیشه‌های ناشناخته و اشعاری که بدان‌ها نیندیشیده‌ام.
عقده‌ی اشکِ من دردِ پُری، دردِ سرشاری‌ست.
و باقیِ ناگفته‌ها سکوت نیست، ناله‌یی‌ست.
اکنون زمانِ گریستن است،
❈۴❈
اگر تنها بتوان گریست، یا به رازداری‌ی دامانِ تو اعتمادی اگر بتوان داشت،
یا دستِ کم به درها ــ که در آنان احتمالِ گشودنی هست به روی نابه‌کاران.
با اینهمه به زندانِ من بیا که تنها دریچه‌اش به حیاطِ دیوانه‌خانه می‌گشاید.
اما چگونه، به‌راستی چگونه
❈۵❈
در قعرِ شبی این‌چنین بی‌ستاره، زندانِ مرا ــ بی‌سرود و صدا مانده ــ
باز توانی‌ شناخت؟
❈۶❈
ما در ظلمتیم بدان خاطر که کسی به عشقِ ما نسوخت،
❈۷❈
ما تنهاییم
چرا که هرگز کسی ما را به جانبِ خود نخواند،
❈۸❈
ما خاموشیم زیرا که دیگر هیچ‌گاه به سوی شما باز نخواهیم آمد،
و گردن‌افراخته بدان جهت که به هیچ چیز اعتماد نکردیم،
❈۹❈
بی‌آنکه بی‌اعتمادی را دوست داشته باشیم.
کنارِ حوضِ شکسته درختی بی‌بهار از نیروی عصاره‌ی مدفونِ خویش می‌پوسد.
و ناپاکی آرام‌آرام رخساره‌ها را از تابش بازمی‌دارد.
❈۱۰❈
عشق‌های معصوم، بی‌کار و بی‌انگیزه‌اند.
دوست‌داشتن از سفرهای دراز تهی‌دست بازمی‌گردد.
❈۱۱❈
زیرِ سرتاق‌های ویران‌سرای مشترک،
زنانِ نفرت‌انگیز، در حجابِ سیاهِ بی‌پردگیِ خویش
به غمنامه‌ی مرگِ پیام‌آورانِ خدایی جلاد و جبرکار گوش می‌دهند
و بر ناکامیِ گندابِ طعمه‌جوی خویش اشک می‌ریزند.
❈۱۲❈
خدایِ مهربانِ بی‌برده‌ی من جبرکار و خوف‌انگیز نیست،
من و او به مرزهای انزوایی بی‌امید رانده شده‌ایم.
ای هم‌سرنوشتِ زمینیِ شیطانِ آسمان!
تنهاییِ تو و ابدیتِ بی‌گناهی، بر خاکِ خدا، گیاهِ نورُسته‌یی نیست.
❈۱۳❈
هرگز چشمی آرزومند به سرگشتگی‌تان نخواهد گریست،
در این آسمانِ محصور ستاره‌یی جلوه نخواهد کرد
و خدایانِ بیگانه شما را هرگز به پناهِ خود پذیره نخواهند آمد.
چرا که قلب‌ها دیگر جز فریبی آشکاره نیست؛
و در پناهگاهِ آخرین، اژدها بیضه نهاده است.
❈۱۴❈
چون قایقِ بی‌سرنشین،
در شبِ ابری، دریاهای تاریک را به جانبِ غرقابِ آخرین طی کنیم.
❈۱۵❈
امیدِ درودی نیست... امیدِ نوازشی نیست...
۱۳۳۵
❈۱۶❈
© www.shamlou.org سایت رسمی احمد شاملو

فایل صوتی هوای تازه از مرز انزوا

صوتی یافت نشد!

تصاویر

تصویری یافت نشد!

کامنت ها