الیار:می رســد در شب اندیشــه به فریاد جهـان نور چشـــمی که بود ســـرور آزاد جهــان
❈۱❈
می رســد در شب اندیشــه به فریاد جهـان
نور چشـــمی که بود ســـرور آزاد جهــان
زاده ی فـــاطمه و حیــــدر کــــرار، حسین
در شبـی درس شهـادت بدهـد یاد جهــان
❈۲❈
عرضــه دارد به جهـــان گــوهر عشق ازلی
آنچه شهمـایه شد انــدر شب ایجـاد جهان
قامتش سر به فلک ساید از اندیشه ی عشق
او در انــدیشه بــود ذروه ی اوتــاد جهان
❈۳❈
چــون وجــودش زکرامت بود آیینه ی مهر
جــان او خالــی از آن هیمنــه ی باد جهان
گــوی عشق از دل دریــای علــی درکف او
از همین است که شد شهره ی فرزاد جهان
❈۴❈
کـرده حیرانـم از این شیوه ی جانبازی خود
کاو به تعلیـــم شهــادت بود استاد جهان
او چنــان شکّـــر حلــوای شهــادت بچشید
گـوئی آمــد به کفش از کــف قنـاد جهان
او زدود از رخ دیــن لکــه ی تزویــر و ریـا
خــوش نیامد به مــذاق گَـوِ بیـــداد جهان
خــوش نیامد به مــذاق گَـوِ بیـــداد جهان
❈۵❈
ناف ظلمـــت بدریـد او به دم خنجـــر خون
تا کــه ترسیــم کنـد چهره ی آبـاد جهان
جــام تقوی به کف و در سرش اندیشه ی نو
بر لبش جاری از آن چشمه ی اَوراد جهان
❈۶❈
جـان خـود بر دل طــوفان دیــانت بسپـرد
تا به غــرقاب جهـــالت برســد داد جهان
گــرد غــم گر چه غروبش سر عالم بنشاند
تابنـــاک از شرفـش این دل ناشــاد جهان
❈۷❈
گشتــه حیــران قلـم اندر کف الیـــار کنون
چــون کند وصــف کرامات شـه راد جهان
کامنت ها