الیار:چه کنـد باغم هجـران تـو این بلبل جـان کــی سـرآیـد به سرا پـرده ی غم دور زمان
❈۱❈
چه کنـد باغم هجـران تـو این بلبل جـان
کــی سـرآیـد به سرا پـرده ی غم دور زمان
دل اگر باده زجـام تـو نگیــرد؛ چـه کنـد
بی تو جانی نبرد؛ چونکه تویی چشمه ی جان
❈۲❈
پیر هجــران شده ام؛ منـتـظرم باد صبــا
ازتــو آرد خبــری؛ یابم ازآن، بـخت جــوان
دلبرا! ایـن دلم افگار می آلوده ی توست
چون که این قامتم اندر غم تو گــشتـه کمان
❈۳❈
خواب غفلـت بپرد از سر عـالـ م به دمت
بی تــو بـیدار نگردد دل از این خـواب گران
کرده ام نذر اگر آیــی به سـر کـوی دلم
سر به قــربانـگهت آرم؛ بِهــلم شور جـــهان
❈۴❈
چشم دل بر لبه ی تیغ حیات آور توست
که بــرآیـی نـدهی از دم آن، بـر وِی امــان
هـان! مـبـادا به ترحّـم نگــری بردل من
بگـــذری زاین طلـب آن سـر سـودایــی آن
❈۵❈
هرکه جان برلب جوی کرم کوی تو بـرد
می کَنــد ازتن خود، خـرقه ی چرکـین گمان
بار عشـق ار بـنـهی گُرده ی الیــار، بــرد
طاقـتـش طاق شـود گر ببـــرد فیــل دمــان
طاقـتـش طاق شـود گر ببـــرد فیــل دمــان
کامنت ها