الیار:من ایران زمینم مه تاجداران به دوران کتاب کهن روزگاران
❈۱❈
من ایران زمینم مه تاجداران
به دوران کتاب کهن روزگاران
بــه دل دارم از قعر دوران نشـــانی
ز حــق جوئی وغیرت جــان نثاران
❈۲❈
به خــود بالــــم از پرچم مـردمانم
نشــانی به دل دارد از تـک سواران
گهی دست رستم گهی دست آرش
هم آغشتــه بر خون آن سربداران
❈۳❈
به کیوان و کیهان درخشان درفشی
کـــزو گشته روشن دل دوستداران
من ایرانی ام دل سپــردم به دستت
تو را زیبــد آن برگ زرّین نگاران
❈۴❈
تو بر تـــارک ایــن جهــان تابناکی
نشــاید تــو را تیرگــــی از غباران
تو را وصــف نـام ار کنم من جهـانی
نگفتـــم به دفتــر یــکی از هزاران
❈۵❈
برت یازد ار، دشمنـی دست جورش
کنم پوزه بر خاکش و خوار خواران
تو الیــــار! اگر بر وطن بسته ای دل
به خدمت کن آن را زدل نور باران
کامنت ها