امیر معزی:منت خدای را که برون آمد از غمام بدری که هست پیشرو دودهٔ نظام
❈۱❈
منت خدای را که برون آمد از غمام
بدری که هست پیشرو دودهٔ نظام
صدری که هست خادم پایش سر کفات
میری که هست عاشق دستش لب کرام
❈۲❈
شایسته زین ملت وبایسته فخر مُلک
فرخنده نصر دولت ابوالفتح بن نظام
دستور زادهای که به اقبال و مکرمت
چون واسطه ز عقده همی تابد از انام
❈۳❈
ظاهرترست از آنکه کسی گویدش کجاست
پیداترست زانکه کسی گویدش کدام
دل در ستایش هنرش هست بیملال
جان در پرستش خردش هست بیملام
❈۴❈
بر سرّ غیب خاطر او هست مُطّلع
بیآنکه جبرئیل گزارد بدو پیام
او را سلام کن که سلامت بود تو را
او را بود سلامت کاو را کند سلام
❈۵❈
با مهر و ماه دولت او متصل شدست
وین اتصال خواهد بودن علیالدوام
گویی نهاد دولت او را خدای عرش
بر سر ز مهر افسر و بر کف ز ماه جام
❈۶❈
ای سیرت بدیع تو فهرست افتخار
ای همت رفیع تو قانون احتشام
گر نامگیرد از ظفر و مدح هر امیر
اینک تو را ز فتح و ظفر کنیت است و نام
❈۷❈
گرچه توراست عالم جسمانیان وطن
رای توراست عالم روحانیان مقام
همچون پدر به جود بشر را تویی بشیر
همچون پدر به عدل امم را تویی امام
❈۸❈
گر جان خلق خازن مهر تو نیستی
حقا که آمدی همه مهر تو از مسام
دلهای خاص و عام به فر تو شد درست
زان پس که بود کوفته دلهای خاص و عام
❈۹❈
تا شد نسیم وصل تو بر جسم ما حلال
شد آتش فراق تو بر جان ما حرام
رفته است سیدالوزراء و تو ماندهای
از رفتهایم غمگین وز مانده شادکام
❈۱۰❈
آمد بسی به دام اجل صیدگونهگون
صیدی چو سَیّدالوزرا نامدش بهدام
اندر جهان نظام زعمر نظام بود
رفت از جهان نظام و ببرد از جهان نظام
❈۱۱❈
کار حسام کرد همی درکفش قلم
واکنون شدست بیقلمش ملک بیحُسام
تا مست کرد خمر وفاتش زمانه را
گویی زمانه همچو هیونی است بیزمام
❈۱۲❈
چرخ از نیام فتنه یکی تیغ برکشید
تا صد هزار تیغ برون آمد از نیام
تا سیب تازیانهٔ رایض گسسته گشت
آشفته گشت و گشت جهانی که بود رام
❈۱۳❈
شیری شد آن که بود گرازنده چون گوزن
بازی شد آن که بود گریزنده چون حمام
شد تیرهفام روز گروهی کز ابتدا
خنجر به خون ناحق کردند لعل فام
❈۱۴❈
از دست روزگار ببردند مدتی
دیدند دست برد مکافات و انتقام
از وصف این عجایب و از شرح این عِبَر
عاجز بود عبارت و قاصر بود کلام
❈۱۵❈
این حالها که رفت به بیداری ای عجب
گویی چو نومهای محال است در منام
ای نیکخواه مهتر و نیکوسخنکریم
فرخلقا امیر و همایون نسب همام
❈۱۶❈
در عصمت خدای بدین جانب آمدی
تا بندگان کنند به حبل تو اعتصام
تا شرع را کنی به هدی صافی از ضلال
تا ملک را کنی به ضیا خالی از ظلام
❈۱۷❈
تا همت تو خوب کند فعلهای زشت
تا دولت تو پخته کند کارهای خام
گیرد به دولت تو همه شغلها نسق
گردد به همت تو همه کارها تمام
❈۱۸❈
ارجو که همچنین بود و بیش از این بود
تا دوستت رهی شود و دشمنت غلام
من بنده گر چه هول قیامت کشیدهام
پیوسته کردهام به ثناهای تو قیام
❈۱۹❈
گه خواندهام مدیح تو از شام تا به صبح
گه گفتهام ثنای تو از صبح تا به شام
گه بوده است یاد تو و آفرین تو
تکبیر در صلوتم و تسبیح در صیام
❈۲۰❈
تا طبع آب تر بود و طبع خاک خشک
واندر جهان مزاج بود هر دو را مدام
از آب و خاک باد همه دشمنانت را
تری نصیب دیده و خشکی نصیب کام
❈۲۱❈
آنجا که هست بخت تو دولت کشیده رخت
وانجا که هست کام تو نصرت نهاده گام
از شاعران بنا و ز توبر و مکرمت
از عالمان دعا و زتو سعی و اهتمام
❈۲۲❈
تا مدتی قریب نهاده شه ملوک
در دست تو زمانهٔ آشفته را لگام
کامنت ها