امیر معزی:آن زلف نگر بر آن بر و دوش وان خط سیه بر آن بناگوش
❈۱❈
آن زلف نگر بر آن بر و دوش
وان خط سیه بر آن بناگوش
هر دو شده پیش ماه و خورشید
مانندهٔ حاجبان سیه‌پوش
❈۲❈
بی‌گرمی و بی‌فروغ آتش
چون عنبر و مشک‌دوش بر دوش
آن داده به عاشقان غم و درد
وین برده زعاقلان دل و هوش
❈۳❈
سنبل خط و لاله رخ نگاری است
آن ماه سمنبر گل آغوش
از سنبل اوست نوش من زهر
وز لالهٔ اوست زهر من نوش
❈۴❈
گویند که یادکن مر او را
واندر غم او مباش خاموش
گویم‌که به حیله چون‌کنم یاد
آن را که نکرده‌ام فراموش
کامنت ها