انوری:مرا دانی که بی‌تو حال چونست به هر مژگان هزاران قطره خونست

درود بر شما .سپاس از همخوانی هایتان

باریدن و باران و باشتن همه با هم در پیوند هستند در لری هنوز وشتن را بکار می برند .وشتن در فارسی معنای رقصیدن میدهد ولی وشتن لری همان باشتن و یا باریدن است .مثلا وشت باروت به لری یعنی بارش گلوله های تفنگ و یا وشت باران یعنی باریدن و ریزش دانه های باران . اگر بخواهیم یک لغت water و یا واسر آلمانی را با یک لغت پارسی یکی بگیریم باید با وار در واران یا باران یکی دانسته بشود . یعنی دو لغت آب و تش به معنای آب هیچکدام با واتر و واسر همریشه نیستند ولی وار در واران و باران همریشه ی این لغت ها است .

دکتر گرامی ، و ما بارش و بارشت میگفتیم که اسم مصدر از باریدن است و باران که ضفت فاعلی خاص ( صفت حالیه؟) است . دو دیگر که نظامی فرسنگ ها انسو تر از انوریو بیش وکم در همان روزگار سروده است:مرا پرسی که چونی، چونم ای دوستجگر پردردو دل پر خونم ای دوست......

درود باریدن و افشاندن(فشاندن) مصدرهایی با مفاهیم نزدیک به هم هستند. بنابه گفته شما وشتن در لری یعنی باریدن. البته در کُردی بُن وَشن برابر بُن افشان(فشان) در فارسی است. در کُردی وَشاندن یا وَشانِن همان افشاندن یا فشاندن در فارسی است.