گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

فخرالدین اسعد گرگانی:چو روشن گشت شه را چشم امید ز پستا زی خراسان برد خورشید

❈۱❈

چو روشن گشت شه را چشم امید ز پستا زی خراسان برد خورشید

به راه اندر همی شد خرم و شاد جفاهای جهانش رفته از یاد

❈۲❈

ز روی ویس بت پیکر عماری به راه اندر چو پر گوهر سماری

چو بادی بر عماری بر گذشتی جهان از بوی او خوش بوی گشتی

❈۳❈

تو گفتی آن عماری گنبدی بود ز موی ویس یکسر عنبر آلود

نگاریده بدو در آفتابی فرو هشته برو زرین نقابی

❈۴❈

گهی تابنده از وی زهره و ماه گهی بارنده مشک سوده بر راه

گهی کرده درو خوبی گل افشان زنخدان گوی کرده زلف چوگان

❈۵❈

عماری بود چون فردوس یزدان عماری دار او فرخنده رضوان

چو تنگ آمد قضای آسمانی که بر رامین سر آید شادمانی

❈۶❈

ز عشق اندر دلش آتش فروزد بر آتش عقل و صبرش را بسوزد

بر آمد تند باد نوبهاری یکایک پرده بربود از عماری

❈۷❈

تو گفتی کز نیام آهخته شد تیغ و یا خورشید بیرون آمد از میغ

رخ ویسه پدید آمد ز پرده دل رامین شد از دیدنش برده

❈۸❈

تو گفتی جادوی چهره نمودش به یک دیدار جان از تن ربودش

اگر پیکان زهر آلود بودی نه زخم او بدین سان زود بودی

❈۹❈

کجا چون دید رامین روی آن ماه تو گفتی خورد بر دل تیر ناگاه

ز پشت اسپ که پیکر بیفتاد چو برگی کز درختش بفگند باد

❈۱۰❈

گرفته زاتش دل مغز سر جوش هم از تن دل رمیده هم ز سر هوش

ز راه دیده شد عشقش فرو دل ازان بستد به یک دیدار ازو دل

❈۱۱❈

درخت عاشقی رُست از روانش ولیکن کشت روشن دیدگانش

مگر زان کِشت او را دیده در جان که او را زود آرد بار مرجان

❈۱۲❈

زمانی همچنان بود اوفتاده چو مست مست بی حد خورده باده

رخ گلگونش گشته ز عفران گون لب میگونش گشته آسمان گون

❈۱۳❈

ز رویش رفته رنگ زندگانی برو پیدا نشان مهربانی

دلیران هم سوار و هم پیاده ز لشکر گرد رامین ایستاده

❈۱۴❈

به دردش کرده خون آلود دیده امید از جان شیرینش بریده

ندانست ایچ کس کاو را چه بودست چه بد دیدست و چه رنج آزمودست

❈۱۵❈

به دردش هر کسی خسته جگر بود به زاری هر که دیدش زو بتر بود

زبان بسته رگ از دیده گشاده نهیب عاشقی در دل فتاده

❈۱۶❈

چو لختی هوش باز آمد به جانش ز گوهر چون صدف شد دیدگانش

دو دست خویش بر دیده بمالید ز شرم مردمان دیگر ننالید

❈۱۷❈

چنان آمد گمان هر خردمند که او را باد صرع از پای افگند

چو بر باره نشست آزاده رامین ز بس غم تلخ بودش جان شیرین

❈۱۸❈

به راه اندر همی شد همچو گمراه چو دیوانه ز حال خود نه آگاه

دل اندر پنجهء ابلیس مانده دو چشمش سوی مهد ویس مانده

❈۱۹❈

چو آن دزدی که دارد چشم یکسر بدان جایی که باشد درجِ گوهر

همی گفتی چه بودی گر دگر راه نمودی بخت نیکم روی آن ماه

❈۲۰❈

چه بودی گر دگر ره باد بودی ز روی ویس پرده در ربودی

چه بودی گر یکی آهم شنیدی نهان از پرده رویم را بدیدی

❈۲۱❈

شدی رحمش به دل از روی زردم ببخشودی برین تیمار و دردم

چه بودی گر به راه اندر ازین پس عماری دار او من بودمی بس

❈۲۲❈

چه بودی گر کسی دستم گرفتی یکایک حال من با او بگفتی

چه بودی گر کسی مردی بکردی درود من بدان بت‌روی بردی

❈۲۳❈

چه بودی گر مرا در خواب دیدی دو چشم من پر از خوناب دیدی

دل سنگینش لختی نرم گشتی به تاب مهربانی گرم گشتی

❈۲۴❈

چه بودی گر شدی او نیز چون من ز مهر دوستان به کام دشمن

مگر چون حسرت عشق آزمودی چنین جبّار و گردنکش نبودی

❈۲۵❈

گهی رامین چنین اندیشه کردی گهی با دل صبوری پیشه کردی

گهی در چاه و سواس اوفتادی گهی دل را به دانش پند دادی

❈۲۶❈

الا ای دل چه بودت چند گویی وزین اندیشهء باطل چه جویی

تو پیچان گشته ای در عشق آن ماه خود او را نیست از حال تو آگاه

❈۲۷❈

چرا داری به وصل ویس امید که هرگز کس نیابد وصل خورشید

چرا چون ابلهان امید داری بدان کت نیست زو امیدواری

❈۲۸❈

تو همچون تشنگان جویای آبی ولیکن در بیابان با سرابی

ببخشایاد بر تو کردگارت که بس دشوار و آشفته‌ست کارت

❈۲۹❈

چو رامین شد به بند مهر بسته امید اندر دل خسته شکسته

نه کام خویش جستن می توانست نه جز صبر ایچ راه چاره دانست

❈۳۰❈

به راه اندر همی شد با دلارام به همراهیش دل بنهاده ناکام

ز همراهی جزین سودی ندیدی که بوی آن سمن عارض شنیدی

❈۳۱❈

چو جانش روز و شب دربند بودی به بودی مهد او خرسند بودی

ز عاشق زارتر زاری نباشد ز کار او بتر کاری نباشد

❈۳۲❈

کسی را کش تبی باشد بپرسند وز آن مایه تبش بر وی بترسند

دل عاشق در آتش سال تا سال نپرسد ایچ کس وی را ازان حال

❈۳۳❈

خردمندا ستم باشد ازین بیش که عاشق را همی عشق آورد بیش

سزد گر دل بر آن مردم بسوزد که عشق اندر دلش آتش فروزد

❈۳۴❈

بس است این درد عاشق را که هموار بود با درد عشق و حسرت یار

همی بایدش درد دل نهفتن نیارد راز خود با کس بگفتن

❈۳۵❈

چنان چون بود مهر افزای رامین چو کبگ خسته‌دل در چنگ شاهین

نه مرده بود یکباره نه زنده میان این و آن شخصی رونده

❈۳۶❈

ز سیمین کوه او مانده نشانی ز سروین قدّ او مانده کمانی

بدین زاری که گفتم راه بگذاشت سراسر راه خود را چاه پنداشت

صوت

فایل صوتی ویس و رامین بخش ۲۱ - دیدن رامین ویس را و عاشق شدن بر وى

صوتی یافت نشد!

تصاویر

تصویری یافت نشد!

کامنت ها

منصور محمدزاده

2010-08-07T13:20:52

خواهشمند است ابیات زیر را بدین صورت اصلاح فرمایید:ز روی ویس بت پیکر عماریبه راه اندر چو پر گوهر سماریچو تنگ آمد قضای آسمانیکه بر رامین سر آید شادمانیگرفته زاتش دل مغز سرجوشهم از تن دل رامین هم ز سر هوشهمی گفتی چه بودی گر دگر راهنمودی پشت نیکم روی آن ماهشدی رحمش به دل از روی زردمببخشودی برین تیمار و دردمچه بودی گر کسی دستم گرفتییکایک حال من با او بگفتیبس است این درد عاشق را که همواربود با درد عشق و حسرت یارپاسخ: با تشکر از زحمت شما برای ذکر غلطهای چند بخش، متأسفانه شیوه‌ای که شما در ذکر اغلاط داشتید تصحیحش بسیار زمانبر بود و از عهدهٔ من خارج بود، چون باید شعر را کامل می‌خواندم تا محل بیتهایی را که ذکر می‌فرمودید پیدا کنم. لطفاً از این به بعد برای تصحیح غلطها، محل بیت مشکلدار (شمارهٔ بیت)، مورد غلط و درستش را ذکر کنید تا بدون نیاز به بازخوانی شعر بشود آن را تصحیح کرد.

اشکان

2014-06-15T19:26:05

پاسخ به سپیر: دربارهٔ بیت 18 می‌توان گفت که این گونه حرکات در کل ادبیات ما وجود دارد و در اینجا هم حتماً فخرالدین اسعد موضوع را بیش از حد جلوه داده تا تأثیر کلامش بیشتر شود.دربارهٔ بیت 50 هم توجه داشته باشید که واژهٔ وسواس در قدیم به معنای افکار بد بوده، ارتباطی با بیماری وسواس ندارد.

سپیر

2014-06-15T20:24:25

با درود به شما اشکان جان .وسواس لغتی عربی است از بنیاد فارسی یعنی هوس به باب رباعی رفته است . ( دکتر محمد مقدم )

سنبل

2013-07-26T22:38:48

عماری میشو محمل و کجاوه و هودج .عماری کسی بوده که عماری را راه میبرده و عماری دار میشده دارنده عمار یعنی کسی که مسیول بوده تا عماری تا پایان راه به سلامت برسد و عماری یکی هم جالب است میشود دونفر که در یک عماری نشسته اند مثل خانه یکی

امین کیخا

2013-07-27T01:09:47

رمین یعنی فراری

سپیر

2013-07-27T01:17:31

با توجه به بیت 18 رامین واکنش إحساسی بزرگ نمایی شده ای نشان داده و با نگاه به بیت 50 وسواس هم داشته است رویهمرفته رایزنی روانپزشکی می خواسته است .

سپیر

2013-07-27T01:24:31

با توجه به رنگ کبود لب های رامین شایند ( احتمال) صرع واقعا مطرح بوده است ! یعنی فکر کنم اسعد که MRI نداشته که دلاسوده بشود از تشخیص ! با توجه به کارسازی لب singula مغز در وسواس و نیز تشنج رامین گرفتار تشنج لوب سینگولا بوده است