حکیم سبزواری:چه شوری بود یاران بر سر دل ز غم گوئی سرشته پیکر دل
❈۱❈
چه شوری بود یاران بر سر دل
ز غم گوئی سرشته پیکر دل
نریزد ساقی بزم محبت
بجز خوناب غم در ساغر دل
❈۲❈
بجز سوزش نسازد هیچ باطبع
گلستان خلیل است آذر دل
بر آتش پارهها برمیفشاند
مگر بال سمندر شد پر دل
❈۳❈
نشد افسرده ز آب هفت دریا
چه آتش بود اندر مجمر دل
حمل جز برج ناری نیست گوئی
اثر هم جز وبال از اختر دل
❈۴❈
بسوز نار دوزخ خندد اسرار
جهدگر یک شرار از اخگر دل
کامنت ها