حکیم سبزواری:جهان گیرئی کز سیاهی برآید ز شمشیر ابروی ماهی برآید
❈۱❈
جهان گیرئی کز سیاهی برآید
ز شمشیر ابروی ماهی برآید
هر افسون و نیرنگ کآید ببابل
ز جادوی زلف سیاهی برآید
❈۲❈
جوانا مبر جور ز اندازه ترسم
که از سینه گرمی آهی برآید
چو افتاده ما را که کام دگرها
اگر از تو گاهی نه گاهی برآید
❈۳❈
تعلل چرا چون علاج دل ما
ترا ای مسیح از نگاهی برآید
به هر سوست گوش امیدم که شاید
صدای درائی ز راهی برآید
❈۴❈
چو کوهی است بار غمت بر دل زار
بکوهی چسان پرکاهی برآید
مه چرخ بین هر شب و طالع ما
که ماهی برآید که ماهی برآید
❈۵❈
عجب سرزمینی است کاخ محبت
گدائی اگر رفت شاهی برآید
بتلخی دهد جان شیرینش اسرار
چو رفت از برت جان الاهی برآید
کامنت ها