عطار:از در جان درآی تا جانم همچو پروانه بر تو افشانم
❈۱❈
از در جان درآی تا جانم
همچو پروانه بر تو افشانم
چون نماند از وجود من اثری
پس از آن حال خود نمی‌دانم
❈۲❈
در حضور چنان وجود شگرف
چون نمانم به جمله من مانم
کی بود کی که پیش شمع رخت
بدهم جان و داد بستانم
❈۳❈
آب چندان بریزم از دیده
کاتش روز حشر بنشانم
منم و نیم جان و چندان عشق
که نیاید دو کون چندانم
❈۴❈
جان از آن بر لب آمد است مرا
تا به جانت فرو شود جانم
بند بندم اگر فرو بندی
روی از روی تو نگردانم
❈۵❈
همچو عطار مست و جان بر دست
پیش تو ان‌یکاد می‌خوانم
کامنت ها