گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

عطار:ای از شکنج زلفت هرجا که انقلابی هرگز نتافت بر کس چون رویت آفتابی

❈۱❈
ای از شکنج زلفت هرجا که انقلابی هرگز نتافت بر کس چون رویت آفتابی
در پیش عکس رویت شمس و قمر خیالی در جنب طاق چشمت نیل فلک سرابی
❈۲❈
بی تنگی دهانت جان مانده در مضیقی بی آتش رخ تو دل گشته چون کبابی
چون چشم نیم خوابت بیدار کرد فتنه ناموس شوخ چشمان آنجا نمود خوابی
❈۳❈
آن چشمه‌ای که لعلت سیراب شد از آنجا در خلد هیچ حوری آنجا نیافت آبی
من تاب می نیارم تابی ز زلف کم کن تا کی بود ز زلفت در دل فتاده تابی
❈۴❈
ای گنج آفرینش دلها خراب از تو آرام گیر با من چون گنج در خرابی
در شش جهات عالم از هشت خلد خوشتر در تو نگاه کردن در نور ماهتابی
❈۵❈
خواهم که مست باشی در ماهتاب خفته من بر رخت فشانده از چشم تر گلابی
گه کرده بر رخ تو از برگ گل نثاری گه خورده با لب تو از جام جم شرابی
❈۶❈
این آرزوست اکنون عطار را ز عالم این آرزوی او را هین باز ده جوابی

فایل صوتی دیوان اشعار غزل شمارهٔ ۷۴۹

صوتی یافت نشد!

تصاویر

تصویری یافت نشد!

کامنت ها

وحید
2017-05-05T21:35:02
در بیت چهارم، ناموس شوخ چشمان... به چه معنی است؟
سید محسن
2023-08-25T19:13:06.3337642
درود بر آقا وحید--در این مصرع یعنی قانون چشمان شوخ--ناموس در این شعر یعنی رسم--قانون و احتمالا شرف --ولی از میان معانی گوناگون من رسم و قانون را برگزیدم که بیشتر به معنای شعر می خورد