گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

شما اینجا هستید :

عطار:آن دو روبه چون به هم هم برشدند پس به عشرت جفت یک دیگر شدند

❈۱❈
آن دو روبه چون به هم هم برشدند پس به عشرت جفت یک دیگر شدند
خسروی در دشت شد با یوز و باز آن دو روبه را ز هم افکند باز
❈۲❈
ماده می‌پرسد ز نر، کی رخنه‌جوی ما کجا با هم رسیم، آخر بگوی
گفت اگر ما را بود از عمر بهر بر دکان پوستین دوزان شهر
❈۳❈
دیگری گفتش که ابلیس از غرور راه بر من می‌زند وقت حضور
من چو با او برنمی‌آیم به زور در دلم از غبن آن افتاد شور
❈۴❈
چون کنم کز وی نجاتی باشدم وز می معنی حیاتی باشدم
گفت تا پیش توست این نفس سگ از برت ابلیس نگریزد به تگ
❈۵❈
عشوهٔ ابلیس از تلبیس تست در تو یک یک آرزو ابلیس تست
گر کنی یک آرزوی خود تمام در تو صد ابلیس زاید والسلام
❈۶❈
گلخن دنیا که زندان آمدست سر به سر اقطاع شیطان آمدست
دست از اقطاع او کوتاه دار تا نباشد هیچ کس را با تو کار

فایل صوتی منطق‌الطیر حکایت دو روباه که شکار خسرو شدند

تصاویر

کامنت ها

اسفندیار
2021-04-14T10:49:53
در جواب آرمین:اینکه می گوید :گفت اگر ما را بود از عمر بهر ، از جهت افزودن به جنبه کنایی ، اغراق و طنز کلام است دقیقا مثل اینکه امروز می گوییم : اگر خیلی شانس بیاوریم شش گل از آرژانتین می خوریم.اینجا روباه نر می گوید اگر خیلی شانس بیاوریم پوست های کنده شده ما توی دکان پوستین دوزی با هم ملاقات می کنندکنایه از ینکه کارمان زار است و دیگر هیچگونه امید خلاصی وجود ندارد.
آرمین
2021-03-01T13:31:34
منطور روباه نر از اینکه بیان میدارد در دکان پوستین دوزان شهر اینست که ان دو روباه نر و ماده را می کشند و پوست انها را می کنند و پوست انها در دکان پوستین دوز برهم دوخته یا برهم انداخته میشود .مس چرا میگوید (گر بود از عمر بهر ) متناقض است .اگر از عمر بهره ببرند که کارشان به دکان پوستین دوز نمیرسد
مریم
2021-06-29T00:46:21.0044236
اقطاع: غلبه کردن بحجت بر کسی             سرزنش نمودن