ازرقی هروی:گه گویم : کار ترا گیرم سست خوش خوش مگر از تو دست بتوانم شست

به نظرم در مصراع اول «گویم» در اصل «می‌گویم» بوده است.

گه گویم : کار ترا گیرم سستخوش خوش مگر از تو دست بتوانم شستچون عزم رهی شود درین کار درستاز جان باید گرفتن آغاز نخستدر دنیایی که بقول شما مولایائیان من ذهنی در همه فراگیرو فعال است ویا تقریبا همگان گمراهند وجایگاه خود در جهان آرامش و یگانگی الهی هرگز تجربه نکرده اند، پا گرفتن و ریشه زدن برای چنین چون همین شاعر، زاهدانی خود چون معجزه است. زاهد باید در شوره زار کنونی ریشه زند ودر جهان عاری از عشق و مهر الهی در دلها، عاشقی ،دیوانگی و عاشق دیوانه ای بیش نیاید مگر به حکمت و لطف و عاشقی اش.

گه گویم : کار ترا من گیرم سستخوش خوش مگر از تو دست، کس، بتوان شستچون عزم رهی شده، درآن راه درستاز قدرت جان گرفتن آغاز نخست