باباافضل کاشانی:ای پریشان کرده عمدا، زلف عنبربیز را بر دل من دشنه داده غمزهٔ خونریز را

کوتاه بودن این غزل ومطلب را رساندن یک حسن است و همچنین دارای قافیه های تقریبا قافلگیرکننده می باشد مانند عنبربیز

درود به مکوند

عنبر پارسی است و نگارش ان انبر است اما چون با انبر که نوعی گازانبر است غلت می شود همان نگارش با عین ان را هنوز بکار می برند

دمادم اسم است نه ستا( صفت) اینجا و ان گونه ای باده نوشی است که باده را اشام اشام و جرعه جرعه می گسارند

بر کف من نه که پوهر زال به شبدیز را یعنی چنانچه شبدیز اسب نژاده نامدار ایرانی شایسته رستم است جام می هم در کف من مانند شبدیز به زیر رستم است چامه گو بازی نغزی هم کرده و ان اینکه شبدیز نام اسب خسرو پرویز بوده است و سیاه بوده نه رستم که اسب سپیدی داشته است رخش نام اگر تاویل و زند بنویسیم بر ان باید گفت بابا افضل می گوید چنانچه این شبدیز ان رخش نیست این باده هم ان باده نیست !