باباطاهر:نمیدانم دلم دیوانهٔ کیست کجا آواره و در خانهٔ کیست

سلام احتمالا کجا می گرذو درخونه کیست باشد من اینگونه دیده و خوانده ام

می گرددو ...

وای این دوبیتی آدم و به فضا میبره

بسیار زیباست

در قدیم چنین می‌خواندند:نمی‌دونُم دلُم دیوونه‌ٔ کیستکجا آواره و در خونهٔ کیستلهجهٔ امروزی فارسی از دورهٔ فتح‌العلی شاه رایج شده است و کم کم به اشعار محلی هم اعمال می‌شود.

fekr mikonam dar beyt aval "nemidonom" sahih tar az "nemidanam" bashad

فکر می کنم : نمی دونم دلم دیونه کیست کجا آواره و در خونه کیستنمی دونم دل سر گشته مواسیر نرگس و مستونه کیستصحیح می باشد

درمصراع چهارم مستونه درسته چون در زبان لری که مالرها عبارات راتلفظ میکنیم مستانه رامستونه تهران راتهرون شمران راشمرون می گوییم پس کلمه مستونه کاملا درسته چون زبان مادری من هست.

یه میکس اینجا هست حتما ببین:پیوند به وبگاه بیرونی

پیام شاعر: سرگردانی آدمی در جستجوی گمشده1. نرگس مستانه: استعاره از چشم خمار و مست.شرح: گمشدۀ آدمی در این دنیا یافت می¬نشود. آدمی از روزی که از «نیستان وجود جدا شده از نفیرش مرد و زن نالیده¬اند»، در این جهان پر از هیاهو «خسته¬دلی است که خود خاموش است ولی اندرون او پر از فغان و غوغاست» در این دنیا دربه¬در به¬دنبال گمشدة خود است اما به¬محض رسیدن به آن می‌فهمد که به-دنبال سراب رفته است.چشم (نرگس) به سرداری توانمند و قوی تشبیه شده که دل عاشق را به¬اسارت گرفته است. مژگان به¬منزلۀ حصاری است که دل عاشق را اسیر کرده است. «تو شاهی خیل مژگانم سپاهت.»

نمیدونم دلم دیونه کیستکجا میگردد و در خانه کیستنمیدونم دل سرگشته ما اسیر نرگس مستانه کیست؟من اینجوری شنیده بودم...