گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

باباطاهر:نذونم لوت و عریانم که کرده خودم جلاد و بیجونم که کرده

❈۱❈
نذونم لوت و عریانم که کرده خودم جلاد و بیجونم که کرده
بده خنجر که تا سینه کنم چاک ببینم عشق بر جونم چه کرده

فایل صوتی دوبیتی‌ها دوبیتی شمارهٔ ۲۲۹

صوتی یافت نشد!

تصاویر

تصویری یافت نشد!

کامنت ها

حسین ق
2016-12-07T21:24:08
با توجه به مصرع دوم از بیت اول که کلمه بی جونم به صورت عامیانه بجای بی جان از بی جون استفاده شده فکر میکنم مصرع اول هم بجای عریان اگه عریون نوشته بشه از لحاظ ادبی درست تَر میشه.یعنی:نذونم لوت و عریونم که کردهخودم جلاد و بی جونم که کردهباتشکر
سجاد
2016-02-13T16:36:59
با سلامبه نظر می رسه معنی لوت در اینجا با معنی اصل این واژه در ادبیات فارسی تفاوت داشته باشه. لوت در اینجا برگرفته از لخت می باشد. در مناطقی از استان کهگیلویه و بویراحمد واژه لوت به جای لخت استفاده می شود البته در تلفظ آن بجای واو از اُ استفاده می شود.یعنی لُت
سیدمسعود
2018-12-15T20:21:07
در تائید فرموده آقای سجاد عرض می کنم که لوت به معنای بیابان بی آب و علف آمده و کویر لوت به همین معنا است البته در بعضی از مناطق مرکزی ایران این واژه با همین گویش کاربرد دارد لوت بر وزن توت بدن حیوانی را که بدون مو باشد لوت می گویند