باباطاهر:گلی که خود بدادم پیچ و تابش باشک دیدگانم دادم آبش

سلاماز لحظه ای که نویسنده قلم رو از روی کاغذ برمیداره مرگ مؤلف رخ میده.و دیگه از اون به بعد این شما هستید که با طرز فکر و عقیده و برداشتتون از اون اثر، به روش خودتون زنده ش میکنید!پس هرکسی آزاده که درباره هر مطلب با توجه به روش فکری و عقیده ای خودش، برداشت متناسب با اصل موضوع رو داشته باشه.

دروداین دو بیت رو هم استاد ایرج در یکی از تراهانوشون خوندند....

چه غمی داره این دو بیتی ... امیدوارم حکایت تلخ این دو بیتی برای هیچکس تکرار نشه ... خییییلی غم انگیزه

این دو بیتی رو استاد شجریان در البوم سر عشق البته فکر می کنم سر عشق بود اجرا کردند که بنده با شنیدنش بغض میکنم چون دردشاعر رو (بابا طاهر)کامل میفهمم

حق با آقا عطاست.اصلش اینطوریه

سلاممتاسفانه خیلیها عادت دارن که بگن این عشق آسمانی بوده یا....اتفاقا این شعر باباطاهر هم مثل اکثر شعرهاش نشان از عشق زمینی داره . به راستی باباطاهر مجنون بوده یا دیوانه ؟؟؟

نمیدونم چرا بعضیا میخاند همه چی رو ربط بدن به خدا و مناجات و دین و عرفان.....نه جانم زیاد سختش نکن تمامه شعر گویای حالت و منظور شاعر هست

درود به آقا سجاد

اینجا منظور شاعر عرفانی میباشد یعنی من که این همه راز ونیاز کردم واشک ریختم روا نیست که ازاین درگاه فیضی نبرم واز دیگران عقب بمانم و منظور از گلاب احتمالا گرفتن حاجات است

گلی که خوم بدادم پیچ و تابشبه آب دیدگونم دادم آبشبه درگاه الهی کی روا بیگل از مو، دیگری گیره گلابش.......با توجه به آنچه که استاد شجریان در یکی از آثارشون این شعر را خوانده اند استناد کرده ام!!!---پاسخ: با تشکر، احتمالاً تفاوت ناشی از تفاوت منابع است. تغییری اعمال نشد.

در مورد فرزند خودش شعر سروده است

مولانا میگه =هر کسی از ظن خود شدیار من

روایت جناب عطا را بهتر می پسندم چون به اشک دیدگان قشنگ نیست و مشخصه که فقط دیده اشک داره ولی به آب دیدگان درست است آب یک معنای کلی است و وقتی به دیدگان منسوب شد معنی اشک می دهد و زیباست